Baworowski Hrabia
polski herb hrabiowski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baworowski Hrabia – polski herb hrabiowski, pochodzący z dyplomu wydanego 27 lipca 1779 roku. Odmiana herbu Prus II, herb własny utytułowanej linii rodu Baworowskich herbu Prus II.
Opis herbu
Opis stworzony zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania[a]:
Na tarczy polu błękitnym wilczekosy złączone u dołu, zachodzące ostrzami na siebie, złote, z zaćwieczonym takimż półtorakrzyżem.
Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm z koroną. W klejnocie ramię zbrojne z mieczem.
Labry herbowe błękitne, podbite złotem.
Historia

Nadanie z 1779
Tytuł hrabiego Królestwa Galicji został nadany braciom Mateuszowi, Alojzemu oraz Wiktorowi Baworowskim 27 lipca 1779 roku przez cesarza Józefa II[1]. Dyplom z wizerunkiem herbu został wydany 27 lipca 1779 roku[2].
Podstawą nadania tytułu oraz herbu hrabiowskiego braciom Baworowskim był patent z 1775 roku, szlachectwo galicyjskie oraz udokumentowane pokrewieństwo z Wacławem Baworowskim. Wszyscy trzej wylegitymowali się ze szlachectwa 6 września 1782 roku[1].
Adopcja z 1877
Prawo do używania tytułu hrabiowskiego z nazwiskiem Neronowicz-Baworowski uzyskał Walerian Neronowicz, adoptowany przez Włodzimierza Baworowskiego w dniu 28 listopada 1877 roku[1].
Zobacz też
Uwagi
- Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie. Opis stworzono również na podstawie opisu podanego w książce Sławomira Górzyńskiego, który powołuje się na rysunek herbu z Archiwum Państwowym we Lwowie. Takie barwy herbu są dość niezwykłe, ponieważ herb Prus II, na którego podstawie stworzony został herb Baworowski Hrabia, miał pole czerwone a figury srebrne. W takich też barwach herb ten rekonstruuje m.in. Juliusz Karol Ostrowski, a za nim Tadeusz Gajl.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.