Loading AI tools
Barbara Kazimiera Rosiek (ur. 25 czerwca 1959 w Częstochowie[1], zm. 27 kwietnia 2020)[2] – polska psycholog kliniczna, pisarka i poetka. Autorka m.in. Pamiętnika narkomanki dokumentującego przeżycia autorki związane z walką z nałogiem narkotykowym. Wydana w 1985 książka pozostaje bestsellerem i jedną z pozycji najczęściej czytanych przez polską młodzież.
| Imię i nazwisko |
Barbara Kazimiera Rosiek |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1959 |
| Data śmierci |
27 kwietnia 2020 |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| |
| Odznaczenia | |
 | |
Debiutowała w 1985 Pamiętnikiem narkomanki, pisanym od 14. roku życia do czasów studiów. Opisywała w nim swoje przeżycia związane z walką z nałogiem[3]. Wielokrotnie wznawiana książka utrzymuje się w czołówce najczęściej czytanych pozycji wśród nastolatków, obok innej pozycji na temat narkomanii, My, dzieci z dworca Zoo[4]. Książka doczekała się również kilku adaptacji teatralnych wystawianych m.in. przez Teatr Zagłębia (w rolę Barbary Rosiek wcieliła się Beata Ciołkowska)[5], Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie[6] (2005; Ewa Greś[7]), Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu[8] (2008; Patrycja Zywert[9]) oraz Kielecki Teatr Lektur (Magdalena Jarek)[10].
Rosiek była DDA, po śmierci ojca alkoholika sama zmagała się z chorobą alkoholową[11].
Po wyjściu z nałogu ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach i zaczęła pracować jako psycholog kliniczny w szpitalach w Lublińcu i Częstochowie[12] oraz w Towarzystwie Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”. Od 1993 była członkiem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2002 został jej przyznany srebrny medal przez International Biographical Centre w Cambridge za całokształt twórczości literackiej[3].
Na 25-lecie twórczości w 2010 otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Częstochowy, a na 30-lecie swojej pracy twórczej Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W maju 2016 minister kultury i dziedzictwa narodowego wręczył Barbarze Rosiek brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3]. Kolejne książki, choć często pisane w pierwszej osobie, oparła na doświadczeniach swoich pacjentów[13].
Zmarła 27 kwietnia 2020 o godzinie 4:15. Kilka lat wcześniej miała wypadek, w wyniku którego złamała kręgosłup[14].
2 maja 2020 została pochowana w grobie rodzinnym na Cmentarzu Rakowskim w Częstochowie – sektor 34, rząd 3, grób 33.
Proza
- Pamiętnik narkomanki, Marek Kotański, Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, ISBN 83-03-00834-X.
- Kokaina: zwierzenia narkomanki, Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Anagram”, 1992, ISBN 83-900112-8-X, OCLC 749346938.
- Byłam schizofreniczką, Łódź: Wyd. Łódzkie, 1995, ISBN 83-218-1015-2, OCLC 750699697.
- Alkohol, prochy i ja, Warszawa: Pracownia Słów, 2003, ISBN 83-89127-10-5, OCLC 57814702.
- W poszukiwaniu ducha, Warszawa: Mawit Druk, 2007, ISBN 83-922469-9-3, OCLC 749211762.
- Poganiacze chleba, Warszawa: Mawit Druk, 2008, ISBN 978-83-922469-4-7, OCLC 297823471.
- Życie w hospicjum, Warszawa: Mawit Druk, 2010, ISBN 978-83-61443-04-9, OCLC 751130136.
- Oddział otwarty, Warszawa: Mawit Druk, 2012, ISBN 978-83-61443-05-6, OCLC 827724592.
- Ćpunka, Warszawa: Mawit Druk, 2013, ISBN 978-83-61443-06-3, OCLC 921597691.
- Skazana, Warszawa: Mawit Druk, 2015, ISBN 978-83-61443-08-7, OCLC 923636162.
Poezja
- Byłam mistrzynią kamuflażu
- Jak ptak przytwierdzony do skały
- A imię jego Alemalem
- Wdowa
- Krzyk
- Miłość niedokończona
- Uwierzyć i Melancholia
- Żar miłości
- Ciało na kracie
- Być poetą
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
