Debiutowała jako prozaiczka na łamach tygodnika „Po prostu”. W latach 1948–1950 przebywała na Dolnym Śląsku. W 1950 wróciła do Warszawy. Była redaktorką dzienników „Trybuna Ludu” i „Trybuna Mazowiecka”. W latach 1968–1974 pracowała w dziale kulturalnym Trybuny Ludu, w Naszej Trybunie/Trybunie Mazowieckiej (1978–1982) (jedyna jej praca etatowa w prasie). Była radną w VI kadencji Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa Śródmieście (1973–1977). 1 lutego 1985 przeszła na emeryturę.
Była autorką ponad 500 artykułów w prasie codziennej, również terenowej, tygodnikach kulturalnych warszawskich, m.in. reportaże, artykuły krytyczno-literackie, zkrytyki filmowej oraz dział kultury w Trybunie Ludu; reportaże zkilkunastu pobytów w Związku Radzieckim, zChin, Francji, Szwajcarii, Italii, Grecji i Kuby. Pisała również w prasie kobiecej, w tym w Zwierciadle. Wydała 28 książek, w tym 5 książkowych wydań reportaży zagranicznych.
Zarządu Głównego, przewodnicząca Komisji Współpracy ZLP zDomem Książki, następnie do 1990 przewodnicząca komisji Kasy Pożyczkowej. Wystąpiła zZLP, gdy w 1990 Izabella Cywińska, Minister Kultury i Sztuki, zażądała zwrotu dotacji umieszczonej na koncie ZLP w celu wspomagania pisarzy
Mąż Ryszard Doński, dziennikarz (zm. 6 marca 1973). Córka Małgorzata Dońska-Olszko, absolwentka Wydziału Rehabilitacji Ruchowej Akademii Wychowania Fizycznego, wyróżniona czterokrotnie nagrodą rektorską. Dyrektorka Zespołu Szkół nr 109 w Warszawie, ul. Białobrzeska 44. Stypendystka Fundacji Eisenhowera w Stanach Zjednoczonych (2000)[2][3]. W 2010 roku otrzymała tytuł Honorowego Profesora Oświaty. Syn Jacek Nawrocki (zm. 2002) – inwalida pierwszej grupy. Wnuczka Katarzyna Olszko (ur. 4 listopada 1982), aktorka i producentka, absolwentka Akademii Dramatu i Tańca – Urdang Academy w Londynie[4].
nagroda Wydziału Kultury i Sztuki m. st. Warszawy za Prywatny Pamiętnik
nagroda im. Witolda Hulewicza za całokształt twórczości w dziedzinie literatury, przyznawana przez Zarząd Oddziału Warszawskiego Związku Literatów Polskich oraz Oficynę Literatów i Dziennikarzy „Pod Wiatr” (2011)[44]
BarbaraB.Nawrocka-DońskaBarbaraB., Powszedni dzień dramatu, wyd. 7, Warszawa: Czytelnik, 1982, ISBN83-07-00799-2, OCLC11170539 [dostęp 2021-02-04]. Brak numerów stron w książce
BarbaraB.Nawrocka-DońskaBarbaraB., Gęsty las, wyd. 2, Katowice: Wydawn. "Śląsk", 1987, ISBN83-216-0593-1, OCLC23303759 [dostęp 2021-02-03]. Brak numerów stron w książce
BarbaraB.Nawrocka-DońskaBarbaraB., Złota czara, wyd. 2, Warszawa: Czytelnik, 1988, ISBN83-07-01640-1, OCLC19288109 [dostęp 2021-02-03]. Brak numerów stron w książce
BarbaraB.Nawrocka-DońskaBarbaraB., Powrót Saszki, wyd. 1, Warszawa: Książka i Wiedza, 1983, ISBN83-05-11124-5, OCLC10653713 [dostęp 2021-02-03]. Brak numerów stron w książce
BarbaraB.Nawrocka-DońskaBarbaraB., Białe i czarne, Warszawa: Wydaw. Spółdzielcze, 1987, ISBN83-209-0610-5, OCLC749256397 [dostęp 2021-02-03]. Brak numerów stron w książce
BarbaraB.Nawrocka-DońskaBarbaraB., Prywatny pamiętnik, wyd. 1, Warszawa: Książka i Wiedza, 1988, ISBN83-05-11886-X, OCLC20084959 [dostęp 2021-02-03]. Brak numerów stron w książce