Bałtowie
grupa etniczna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bałtowie – indoeuropejska grupa ludnościowa, zamieszkująca obszar Europy Środkowej, głównie południowo-wschodnie wybrzeża Morza Bałtyckiego i posługująca się językami bałtyckimi[2].
Pochodzenie
W wyniku badań archeologicznych i językoznawczych określono, że Bałtowie przybyli z dorzecza górnego Dniepru i obszaru na południe od środkowej Dźwiny. Prawdopodobnie od Scytów przejęli umiejętność wytopu żelaza z rud błotnych.
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Z kultur archeologicznych z dużym prawdopodobieństwem z ludami bałtyckimi identyfikuje się kulturę zachodniobałtyjską, czasem też kulturę ceramiki sztrychowanej.
W źródłach starożytnych i wczesnośredniowiecznych Bałtowie występują jako Estowie (Estiowie). Najstarszy zachowany zapis historyczny pochodzi z I wieku z Germanii Tacyta:
Zwracając się więc w prawo, spotykamy na wybrzeżu Morza Swewskiego (Morze Bałtyckie) oblane nim gminy Estów, którzy mają zwyczaje i strój Swewów, lecz język zbliżony bardziej do brytańskiego
W okresie od II do IV wieku dzięki rozwojowi handlu z Cesarstwem Rzymskim nastąpił rozkwit cywilizacji Bałtów. Upadek Rzymu i przejęcie handlu morskiego przez wikingów przyniosły kryzys i znaczną utratę znaczenia plemion Bałtów. Próby odzyskania pozycji, między innymi poprzez wysłanie grupy kupców z bogatymi darami bursztynowymi do Teodoryka Wielkiego, króla Ostrogotów, zakończyły się niepowodzeniem. W X wieku podjęta została pierwsza próba chrystianizacji Bałtów – nieudana misja świętego Wojciecha. W XIII wieku i później dalsze próby narzucenia chrześcijaństwa prowadzili m.in. Duńczycy, zakony kawalerów mieczowych i krzyżacki. Z plemion bałtyckich samodzielność etniczną i kulturową zachowali jedynie Litwini oraz Łotysze.
Ludy bałtyckie
Dawne plemiona bałtyckie:
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.