Błękitny Wieżowiec w Warszawie
wieżowiec w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błękitny Wieżowiec (dawniej Złocisty Wieżowiec) – wieżowiec znajdujący się przy placu Bankowym 2 w Warszawie.
 Wieżowiec od strony północno-zachodniej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Architekt |
Jerzy Czyż, Andrzej Skopiński, Jan Furman, Lech Robaczyński, Marzena Leszczyńska |
| Inwestor |
Urząd m.st. Warszawy |
| Wysokość całkowita |
120 m |
| Wysokość do dachu |
100 m |
| Kondygnacje |
27 |
| Powierzchnia użytkowa |
23 545 m² |
| Rozpoczęcie budowy |
po 1965 |
| Ukończenie budowy | |
| Kolejni właściciele |
First Property plc |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52°14′38″N 21°00′09″E | |
Opis
Podsumowanie
Perspektywa
Budynek znajduje się w miejscu zajmowanym przed II wojną światową przez warszawską Wielką Synagogę, wysadzoną w powietrze przez Niemców 16 maja 1943[1].
Budowa wieżowca trwała wiele lat i była kilkakrotnie przerywana. Rozpoczęła się w lutym 1966[2], jednak w 1967 w związku z brakami w dokumentacji oraz wątpliwościami dotyczącymi statyki konstrukcji budowę wstrzymano[3]. W 1971 po raz kolejny zmieniono konstrukcję budynku oraz inwestora (miał być przeznaczony dla centrali handlu zagranicznego Polimex-Cekop)[4]. W 1974 wznowiono budowę[5]. W 1980 Prezydium Rządu podjęło decyzję o zmianie przeznaczenia wznoszonego budynku; miał on zostać przekształcony w hotel na 850 miejsc[6]. Kolejny raz budowę wstrzymano po wybudowaniu głównej bryły. W 1985 niedokończoną inwestycję przekazano na własność miastu stołecznemu Warszawie[7]. Ze względu na pierwotny kolor elewacji budynek był nazywany „Złocistym Wieżowcem”.
W kwietniu 1988 podpisano umowę na dokończenie budowy z jugosłowiańskim konsorcjum Generalexport/Giposs[7]. Wartość kontraktu wynosiła 40,5 mln dolarów[7]. Miedzianą w kolorze elewację zastąpiono niebarwioną refleksyjną, która w pogodne dni odbija błękit nieba (stąd obecna nazwa). Była to pierwsza elewacja wykonana ze szkła refleksyjnego typu float w Warszawie[8].
Prace zakończono w 1991[9]. Wieżowiec liczy 120 metrów wysokości (z masztami anten) i 27 kondygnacji naziemnych.
Trzy piętra wieżowca przekazano Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie[10]. Wielką Synagogę upamiętnia tablica MSI umieszczona na fasadzie od strony ulicy Tłomackie.
„Klątwa rabinów”
Rekordowo długi czas budowy był tłumaczony klątwą, którą rzekomo mieli rzucić warszawscy rabini na budowę wieżowca w miejscu zburzonej Wielkiej Synagogi[11][12]. Historię budowy przedstawia film z 1985 r. Stoję więc jestem z udziałem Wiesława Drzewicza w roli narratora, wypowiadającego się w pierwszej osobie w imieniu wieżowca[13].
Galeria
Wieżowiec w perspektywie placu Bankowego
Widok od strony północno-wschodniej
Tablica MSI upamiętniająca Wielką Synagogę
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.