Loading AI tools
seria gier komputerowych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Assassin’s Creed Chronicles – podseria z franczyzy Assassin’s Creed składająca się z trzech gier wyprodukowanych przez Climax Studios i wydanych przez Ubisoft. Pierwsza część, Assassin’s Creed Chronicles: China, została wydana 21 kwietnia 2015 roku na Microsoft Windows, PlayStation 4 i Xbox One[1]. Druga część, Assassin’s Creed Chronicles: India została wydana na te same platformy 12 stycznia 2016 roku[2], a ostatnia część, Assassin’s Creed Chronicles: Russia, ukazała się również na tych samych platformach 9 lutego 2016 roku[3]. Zbiór wszystkich gier pod nazwą Assassin’s Creed Chronicles: Trilogy ukazał się na tych samych platformach 9 lutego 2016 roku, a 5 kwietnia 2016 roku dodatkowo na PlayStation Vita[4].
Producenci |
Climax Studios |
---|---|
Wydawcy |
Ubisoft |
Projektant |
Matt Duff |
Kompozytor |
Aaron Miller |
Pierwsza gra serii |
Assassin’s Creed Chronicles: China |
Ostatnia gra serii |
Assassin’s Creed Chronicles: Russia |
Platformy | |
Gatunek |
Chronicles: China opowiada historię Shao Jun, która, wracając z podróży z Włoch, podejmuje się misji odbudowania swego Bractwa. Chronicles: India przedstawia historię Arbaaza Mira, który kradnie ważny artefakt Prekursorów, a następnie broni go przed templariuszami. Chronicles: Russia opowiada o Nikołaju Orłowie, który próbuje odejść z Bractwa, lecz zostaje zdradzony przez swoich braci, gdy bierze pod opiekę Anastazję Romanową.
Wszystkie trzy gry są dwuipółwymiarowymi grami platformowymi z naciskiem na skradanie. Rozgrywka w Chronicles polega na pokonaniu liniowych poziomów, bezpiecznie unikając przeciwników lub konfrontując się z nimi. Za swoje dokonania gracz otrzymuje rangę i punkty, za które są mu dawane ulepszenia postaci. Gry prawdopodobnie były inspirowane Prince of Persia i Mark of the Ninja[5].
Gry zostały pozytywnie przyjęte przez krytyków, którzy chwalili m.in. oprawę audiowizualną czy system skradania. Krytykowali jednak fabułę i małe ilości zmian między grami.
W 1526 roku Shao Jun, Asasynka z Chin, powraca do swojego kraju obecnie rządzonego przez cesarza Jiajinga z dynastii Ming po naukach odbytych we Włoszech odbytych przez emerytowanego Mentora Asasynów Ezio Auditore da Firenze (jak ukazano w Assassin’s Creed: Embers[6])[7][8]. Jako zadanie stawia sobie pokonanie Ośmiu Tygrysów, grupy templariuszy, którzy zniszczyli jej Bractwo[9].
Aby dostać się do swojego pierwszego celu, Gao Fenga, chowającego się w Jaskiniach Maijishan, pozwala się pojmać i zabrać od siebie tzw. Puzdro Prekursorów[5], cywilizacji istniejącej przed ludźmi[10] (Puzdro było ukazane w Assassin’s Creed: Rogue[11][12]) dane jej przez Ezio[13]. Shao uwalnia się i zabija Fenga[14]. Następnie spotyka się w Makau z Wangiem Yangming, który zabił jednego z Tygrysów i planują zabić kolejnego, w ten sposób odzyskując Puzdro. Jun się to udaje, oddaje Puzdro Wangowi i ucieka z portu, który został podpalony przez templariuszy[15][16].
W 1529 roku Shao ściga i zabija Wei Bina, kolejnego z Tygrysów[17]. Po jego śmierci dowiaduje się, że lider Tygrysów, Zhang Yong, wie o Puzdrze i ściga Wanga. Jun próbuje go uratować, ale nie udaje jej się to.
W 1530 roku Asasynka infiltruje Zakazane Miasto i odwiedza swoją przyjaciółkę z jej lat jako konkubina, Cesarzową Zhang . Okazuje się jednak, że templariusze zmusili Cesarzową do wprowadzenia Shao w pułapkę[18][7]. Jun jej wybacza i ucieka z Miasta po zabiciu kolejnego Tygrysa, Qiu Ju[19].
W 1532 roku Mongołowie za pozwoleniem Yonga napadają na Chiny. Shao przybywa pod Wielki Mur i powstrzymuje ich, zamykając bramy[20]. Ostatecznie konfrontuje się z Yongiem i go zabija[21]. Dowiaduje się jednak, że Zhang już nie ma Puzdra, bo wysłał je poza teren kraju. Jun postanawia nie szukać go, a jedynie odbudować Bractwo[22].
W 1841 roku agenci templariuszy przenikają do Kompanii Wschodnioindyjskiej, aby zapewnić sobie większą kontrolę nad niestabilnymi politycznie Indiami (Kompania toczyła walki z Państwem Sikhów). Indyjski Asasyn, Arbaaz Min (poprzednio znany z powieści graficznej Assassin’s Creed: Brahman[23]) opóźnia ich działania, kradnąc potężny artefakt Prekursorów, Koh-i-noor[24]. Asasyn zostawia diament pod opieką swego mistrza, Hamida[25], sam natomiast odwiedza swoją kochankę[26]. Hamid zostaje jednak porwany przez templariuszy[27].
Hamid jest przesłuchiwany przez lidera Templariuszy, Williama Henry’ego Sleemana . Arbaaz odbija swego mistrza[27], a następnie śledził Sleemana pod świątynię Prekursorów wypełnioną pułapkami, które Min musiał omijać[28]. Z racji nieszczęśliwej reakcji łańcuchowej świątynia się zawala, a Sleeman z templariuszami przemieszcza się do cytadeli w Heracie. Lokalni mieszkańcy nie są z tego zadowoleni i rozpoczęli bitwę z templariuszami. Arbaaz pojawia się w Heracie i pomaga Afgańczykom w walce[29]. Pod fundamentami zamku Asasyn odkrywa kolejną świątynię Prekursorów. Próbuje się do niej dostać[30], ale zostaje porwany przez templariuszy i zabrany do Świątyni Katasraj w Pakistanie[31].
Arbaaz ucieka i zabiera ze sobą Koh-i-noor i Puzdro[32], ale przed wyjściem konfrontuje się z przybocznym Sleemana, Alexandrem Burnesem[33]. Mir pokonuje go w walce, lecz go oszczędza. W ten sposób zyskuje sobie szacunek Burnesa, który pozwala mu odejść[34].
Arbaaz wraca do Amritsar, aby powiedzieć Hamidowi o swym sukcesie. Jego mistrz mówi mu jednak o tym, że Sleeman przejął Letni Pałac maharadży Ranjita Singha i wziął jego kochankę jako zakładniczkę. Mir wyrusza do pałacu w celu ocalenia dziewczyny[35]. Sleeman żąda klejnotu i Puzdra w zamian za zakładniczkę. Arbaaz oddaje przedmioty, ale kobieta dźga Sleemana jego własnym nożem. Mirowi udaje się odzyskać Koh-i-noor, jednak Puzdro wpada w ręce templariuszy[36].
Jakiś czas potem Arbaaz spotyka się z Ethanem Frye’em, ojcem Jacoba i Evie Frye i przekazuje mu Koh-i-noor pod opiekę[36].
W 1918 roku sowiecki Asasyn, Nikołaj Orłow (znany wcześniej z komiksu Assassin's Creed: The Fall[37]) podejmuje się ostatniej misji dla radzieckiego Bractwa, zanim opuści Rosję razem ze swoją rodziną[38]: ukradnięcia Puzdra[39]. Asasyni podejrzewają, że znajduje się ono obecnie w posiadaniu rodziny Romanowów przetrzymywanej przez templariuszy w Jekaterynburgu[40][41]. W nocy 16-17 lipca Nikołaj infiltruje miejsce przetrzymania Romanowów i jest świadkiem rozstrzelania cara i jego rodziny. Przeżywa tylko najmłodsza córka, Anastazja Romanowa, która zabiera ze sobą Puzdro. W niewyjaśniony sposób świadomość Anastazji zostaje połączona z świadomością Shao Jun, co daje jej umiejętności i wspomnienia Asasynki[41][42].
Nikołaj postanawia zabrać Anastazję do siedziby Bractwa w Moskwie, aby spróbować odseparować ją od Shao. Z Jekaterynburgu uciekają pociągiem jadącym do Kazania. Pociąg infiltrują Sowieci w nadziei znalezienia Puzdra i Anastazji. Nikołaj ją ratuje, jednak oboje musieli uciekać z pociągu[43]. Orłow odnajduje w Kazaniu swego przyjaciela, Lwa Trockiego, nieświadom tego, że on przygotowuje się do walki z siłami cara. Chce, aby Trocki zorganizował mu transport do Moskwy, ale ten zdradza Nikołaja i oddaje go templariuszom[44].
Orłow zostaje zabrany do rezydencji Trockiego, gdzie templariusze go torturują. Anastazja, korzystając z umiejętności Jun, uwalnia go z więzienia[45]. Razem uciekają z Kazania Wołgą[46].
W Moskwie Asasyni zabierają Anastazję, aby spróbować ją oddzielić od Shao, a Nikołaj składa raport z jego misji w biurze. Podsłuchuje dwóch Asasynów, którzy przyrównują dziewczynę do żywego artefaktu Prekursorów i mówią o wydobywaniu wspomnień Jun z Romanowej, co prawdopodobnie ją zabije. Nikołaj postanawia ją uwolnić. Przesłuchując jednego z Asasynów, dowiaduje się, że Anastazja została przetransportowana na Kreml. Unikając członków Bractwa, którzy dostali rozkaz zabicia go, Orłow ucieka z siedziby[47].
Nikołaj infiltruje Kreml i uwalnia Anastazję[48]. Asasyni próbują go pokonać przy użyciu czołgu, lecz Orłow go niszczy. Następnie Asasyn daje Anastazji sfałszowane dokumenty, które miały należeć do jego żony, w ten sposób umożliwiając Romanowej ucieczkę z kraju. Anastazja dziękuje Nikołajowi i wyrusza do Niemiec jako Anna Anderson[49].
W Chronicles: Russia można odblokować sekretne zakończenie po wpisaniu dziewięciu kodów umieszczonych we wszystkich grach z serii Chronicles. Zakończenie przedstawia czasy współczesne. Wielki mistrz templariuszy, Otso Berg, który niedawno dowiedział się o właściwościach Puzdra z wspomnień Shaya Patricka Cormaca, zostaje wysłany przez Laetitię England do naukowca Álvara Gramático. Doktor wyjaśnia Bergowi, że Puzdro jest koniecznym elementem Projektu Phoenix (projektu polegającego na sztucznym stworzeniu Prekursora[50])[51].
Wszystkie trzy gry z serii Chronicles są dwuipółwymiarowymi grami platformowymi z elementami walki oraz skradanki[52][53][40]. Gracz kontroluje protagonistę z perspektywy trzecioosobowej i musi wykonać przedstawione mu zadanie, unikając lub konfrontując się z przeciwnikami i omijając pułapki, aby ukończyć poziom[54]. Poziomy są liniowe, więc nie pozwalają na duże ilości eksploracji[55][56], chociaż w grze można odnaleźć różne znajdźki, jak odłamki Animusa, skrzynie czy punkty synchronizacji[57][20].
Fundamentalna rozgrywka gier polega na skradaniu się i na walce. Gracz ma do dostępu liczne narzędzia pomagające mu w skradaniu (w zależności od gry mogą to być np. noże do rzucania , petardy[54], bomby dymne[58], karabin snajperski lub specjalne zdolności Anastazji[59]) oraz może używać swojego otoczenia do chowania się[52]. Przeciwnicy mają określone pole widzenia. Jeśli w tym polu znajdzie się gracz, przeciwnik podniesie alarm i zacznie atakować postać. Przed atakującym przeciwnikiem można uciec i się schować, aż przestanie ścigać gracza. Po kilku sekundach alarm ustanie[60][61]. System walki pozwala graczowi na wyprowadzanie lekkich i ciężkich ataków, a także na kontrowanie ciosów wroga. Przeciwnik umrze jedynie po ciężkim ataku[62]. Protagonista może również unikać pocisków[60]. W grze okazjonalnie występują sekcje parkourowe[55]. Postać może się wspinać jedynie na specjalnie zaznaczonych kolorem powierzchniach[63].
W grze występują też poziomy ucieczkowe, w których gracz musi jak najszybciej uciec przed nadciągającym z prawej strony ekranu zagrożeniem[64].
Po przejściu pewnej sekwencji poziomu gracz otrzymuje specjalną rangę, która determinuje ilość otrzymanych punktów[64]. W sumie w Assassin’s Creed Chronicles występują 4 różne rangi:
Punkty otrzymane za pomocą rang są zamieniane na ulepszenia postaci[54], np. dłuższy pasek życia[62] lub zwiększenie efektywności narzędzi[40].
Oprawa wizualna gry została przedstawiona w trzy różne sposoby: w China przypomina ona stonowane, oszczędne malowidła (podobne do chińskich obrazów z tamtych czasów)[52][66], w India jest ona ułożona za pomocą większej ilości kolorów i bardziej nasycona[55][63], natomiast w Russia jest ona wzorowana na sowieckiej propagandzie[67].
W sierpniu 2014 roku Chronicles: China została ogłoszona jako część przepustki sezonowej Assassin’s Creed: Unity. Gra miała być wydana na PlayStation 4, Xbox One i komputery osobiste w 2015 roku[68].
31 marca 2015 roku Ubisoft ogłosił, że Chronicles będzie trylogią; jedna z części miała być osadzona w Chinach podczas panowania dynastii Ming, druga – w Indiach podczas istnienia Państwa Sikhów, a ostatnia – w Rosji po rewolucji październikowej. Powiedziano też, że protagonistami będą odpowiednio Shao Jun, Arbaaz Mir i Nikołaj Orłow. Gry były tworzone przez brytyjskie Climax Studios we współpracy z Ubisoft Montréal. Chronicles: China miało być wydane 21 kwietnia 2015 roku, a dwie pozostałe gry podczas jesieni 2015 roku[69][70][71].
Assassin’s Creed Chronicles: China zostało ostatecznie wydane 21 kwietnia 2015 roku na planowane platformy. W Polsce wydawcą gry był Ubisoft Polska[1].
Premiera India i Russia została przesunięta ze względu na premierę Assassin’s Creed: Syndicate. W grudniu 2015 roku ogłoszono nową datę premiery dla obu gier; odpowiednio 12 stycznia 2016 roku i 9 lutego tego samego roku. Razem z premierą Russia miał wyjść pakiet zawierający wszystkie trzy części. Pakiet miał wyjść również na PlayStation Vita, jednak dopiero 5 kwietnia 2016 roku[71].
India i Russia zostały wydane w planowanym czasie na te same platformy, co China. Pakiet gier, który został nazwany Assassin’s Creed Chronicles: Trilogy, również ukazał się na zapowiedziane platformy w uprzednio zaplanowanym czasie. We wszystkich przypadkach wydawcą w Polsce był Ubisoft Polska[2][3][4].
Odbiór Chronicles: China | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
|
Chronicles: China otrzymała pozytywne oceny od krytyków polskich. Chwalili oni oprawę wizualną, elementy skradania i zauważalny klimat Chin, krytykowali natomiast fabułę, system walki i krótką rozgrywkę. Stwierdzili natomiast, że w Chronicles jest spora ilość potencjału i wyrazili nadzieję, że zostanie on wykorzystany przez następne części[5][60][52].
W agregatorze Metacritic gra uzyskała „mieszane” opinie. Najwyższą notę uzyskała wersja na PlayStation 4, gdzie średnia ocen wyniosła 69/100 z 45 recenzji[72], najmniejszą zaś wersje na Xbox One i komputery osobiste, gdzie średnia wyniosła 67/100 z odpowiednio 31[73] i 15 recenzji[74].
Odbiór Chronicles: India | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
|
Chronicles: India również otrzymała pozytywne oceny od krytyków w Polsce, choć bardziej zróżnicowane niż w przypadku China. Recenzenci chwalili oprawę wizualną, mechanikę rozgrywki i system wspinaczki, negatywnie mówili zaś o fabule, wyważeniu między rodzajami poziomów oraz małej ilości zmian między China a India. Polscy krytycy liczyli na to, że Chronicles: Russia będzie satysfakcjonującym zakończeniem serii[58][75][53].
Na Metacritic gra otrzymała „mieszane” opinie. Największą średnią otrzymała wersja na Xbox One (64/100 wyliczoną z 20 recenzji)[77], najmniejszą natomiast wersje na PlayStation 4 i komputery osobiste, gdzie średnia wyniosła 63/100 z odpowiednio 41[76] i 15 recenzji[78].
Odbiór Chronicles: Russia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
|
Chronicles: Russia także otrzymało pozytywne oceny od polskich krytyków. Pozytywnie ocenili oni fabułę, sekwencje snajperskie i styl graficzny rewolucyjnej Rosji, skrytykowali natomiast małą ilość nowości, krótkość gry i problematyczne sterowanie. Stwierdzili jednak, że gra była dobrym zakończeniem Chronicles[59][40].
Na Metacritic gra otrzymała mieszane opinie, choć były one zauważalnie niższe w porównaniu do China i India. Największą notę uzyskała wersja na Xbox One, gdzie z 24 recenzji średnia ocen wyniosła 62/100[80], najmniejszą średnią uzyskała zaś wersja na komputery osobiste (53/100 z 11 recenzji)[81].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.