Arseniusz (Izotow)

Arseniusz, imię świeckie Aleksiej Fieodorowicz Izotow (ur. 29 grudnia 1822^?/10 stycznia 1823 w Ostaszkowie, zm. 3 kwietnia^?/16 kwietnia 1909 w Monasterze Żełtykowskim k. Tweru) – rosyjski biskup prawosławny.

Arseniusz

Aleksiej Izotow
Biskup suchumski
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1823 Ostaszków
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 1909 okolice Tweru
Biskup suchumski
Okres sprawowania	1895–1909
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	19 grudnia 1880
Prezbiterat	1858
Chirotonia biskupia	8 lutego 1895

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	8 lutego 1895
Konsekrator	Palladiusz (Rajew-Pisariew)
Współkonsekratorzy	Sergiusz (Lapidiewski), Teognost (Lebiediew), Flawian (Horodecki), Antoni (Wadkowski), Nikander (Mołczanow), Nazariusz (Kiriłłow)
Współkonsekrowani biskupi Antoni (Abaszydze) 23 kwietnia 1902

Życiorys

Był synem kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w Twerze (1845), następnie instytut rolniczy. Od 1847 wykładał nauki ścisłe w seminarium duchownym w Twerze, był także asystentem inspektora seminarium. Święcenia kapłańskie przyjął w 1858, został skierowany do pracy duszpasterskiej w cerkwi przy monasterze Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Twerze. Od 1874 służył w cerkwi św. Jana Chrzciciela w Twerze. W 1878 otrzymał godność protoprezbitera^[1].

19 grudnia 1880 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Arseniusz. W roku następnym otrzymał godność ihumena i został przełożonym pustelni św. Mikołaja w Tieriebieniu. W 1884 podniesiony do godności archimandryty. Od 1885 do 1893 służył w cerkwi przy ambasadzie rosyjskiej w Konstantynopolu. Po powrocie do Rosji został przełożonym Monasteru Simonowskiego^[1]. Chirotonię biskupią przyjął 8 lutego 1895 z rąk konsekratorów: metropolity petersburskiego Palladiusza, metropolity moskiewskiego Sergiusza, arcybiskupów nowogrodzkiego Teognosta, warszawskiego i nadwiślańskiego Flawiana, fińskiego i wyborskiego Antoniego, biskupów narewskiego Nikandra i gdowskiego Nazariusza^[1].

W 1905 odszedł w stan spoczynku na własne życzenie. W 1909 zmarł w Monasterze Żełtykowskim^[1].

Przypisy

1. Арсений (Изотов). [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-11)].