Armet

Armet – wywodzący się z Włoch hełm zamknięty w typie przyłbicy^[1]. Używany w XV i XVI wieku przez ciężkozbrojne rycerstwo.

Armet niemiecki, XVI w.

Armet stanowił istotną część zbroi płytowej^[a]. Charakteryzował się kulistym dzwonem, zazwyczaj zwieńczonym granią lub małym grzebieniem. Hełm całkowicie zakrywał głowę i szyję, jednak co istotne, wyposażony był w podnoszoną zasłonę twarzy oraz rozpinane zasłony policzków, co umożliwiało użytkownikowi indywidualną konfigurację osłony.

• Przykładowe sposoby łączenia elementów armetu umożliwiające konfigurację osłony:

• 
• 
• 

Uwagi

1. Szczególnie zbroi maksymiliańskiej^[2].

Przypisy

1. Włodzimierz Kwaśniewicz 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym, wyd. 1981, s. 10
2. Jean-Denis Lepage: Medieval armies and weapons in western Europe: an illustrated history. Jefferson, N.C.: McFarland Company, 2005, s. 218. ISBN 0-7864-1772-2.

Zobacz multimedia związane z tematem: Armet

Encyklopedie internetowe (helmet):

• Treccani: celata