Areometr Fahrenheita
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Areometr Fahrenheita – rodzaj areometru, przyrząd do mierzenia gęstości (lub precyzyjniej mówiąc: ciężaru właściwego) cieczy. Wynaleziony przez mieszkającego w Gdańsku Daniela Gabriela Fahrenheita (1686–1736, wynalazcę m.in. termometru rtęciowego).
Jest to przyrząd o stałej objętości, pływający w cieczy. Składa się z obciążonego w dolnej części pływaka, na którego górnej, niezanurzanej części umieszczona jest mała tacka, na której kładzie się obciążniki. Aby dokonać pomiaru, należy dokładnie określić ciężar Q suchego areometru, następnie zanurzyć go w wodzie i dociążyć obciążnikami o ciężarze q aż do stanu, w którym menisk cieczy osiągnie poziom kreski na przyrządzie. W tym położeniu ciężar wody wypartej równy jest Q + q. Potem areometr wyjmuje się i suszy, a następnie umieszcza się w cieczy o tej samej temperaturze, której gęstość się określa. Ciężar obciążników, wystarczający do zanurzenia areometru do tego samego położenia wynosi x. Ciężar właściwy γ badanej cieczy wylicza się ze wzoru: γ = (Q + x) / (Q + q)[1].
Przyrząd ten może być wykonany z różnych materiałów, np. szkła lub metalu.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
