Antyle Francuskie

Antyle Francuskie (fr. Antilles françaises, czasami również Francuskie Indie Zachodnie) – potoczne określenie stosowane obecnie do francuskich terytoriów zależnych znajdujących się na Antylach. Obecnie w skład Antyli Francuskich wchodzą dwa departamenty zamorskie (Gwadelupa i Martynika) oraz dwie zbiorowości zamorskie (Saint-Barthélemy i Saint-Martin).

Ten artykuł od 2007-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Głównymi wyspami Antyli Francuskich są:

Łączna powierzchnia Antyli Francuskich wynosi 2834 km², zamieszkane są przez 858 000 osób, a największym miastem jest Fort-de-France na Martynice.

Antyle Francuskie są również nazwą dawnej posiadłości Francji, która istniała w latach 1628–1762 oraz 1768–1783. W skład tej kolonii wchodziły:

Czasami do historycznych Antyli Francuskich zalicza się również inne wyspy zajmowane przez pewien czas przez Francję:

Dominika 1778–1784
Grenadyny 1779–1783
Haiti 1697–1793, 1798–1804
Montserrat 1782–1784
Saba 1781–1784
Saint Lucia 1650–1664, 1667–1723, 1743–1748, 1756–1762, 1763–1781, 1783–1794, 1795–1796, 1802–1803
Saint Vincent 1779–1783
Sint Eustatius 1689–1690, 1781–1784, 1795–1801
Tobago 1666–1667, 1781–1793, 1802–1803
Tortuga 1633–1654
Turks i Caicos 1764–1783

Remove ads

Zobacz też