Antin Mohylnycki herbu Lubicz[1] (ur. 3 marca 1811 w Podhorkach w pow. kałuskim, zm. 13 sierpnia 1873 w Porohach, w pow. bohorodczańskim) – ksiądz greckokatolicki, ukraiński poeta i działacz społeczny, poseł na Sejm Krajowy Galicji i do austriackiej Rady Państwa.
_Bildarchiv_und_Grafiksammlung_Signatur_Pk_1131,_1039.jpg) | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| poseł Sejmu Krajowego Galicji I kadencji | ||
| Okres sprawowania | ||
| poseł do Rady Państwa | ||
| Okres sprawowania | ||
| Wyznanie |
greckokatolickie | |
| Kościół | ||
| Prezbiterat | ||
Życiorys
Uczył się w gimnazjach w Stanisławie, Lwowie, Czerniowcach i Budapeszcie - gdzie uzyskał maturę[2]. Studiował filozofię na uniwersytecie we Lwowie a od 1872 w Budapeszcie. Ukończył greckokatolickie seminarium duchowne we Lwowie (1840), w 1841 uzyskał święcenia kapłańskie[3]. Był administratorem parafii w Hutarze w pow. stryjskim (1841–1844), w Zborze, pow. kałuski (1845) i Komarowie w pow. stanisławowskim (1846-1858). Proboszcz parafii w Babczach (1859–1873) a w latach 1859–1864 administrator dekanatu Bohorodczany[3]. W Komarowie założył szkołę parafialną w której sam nauczał[4]. Jednocześnie pracował jako prywatny nauczyciel[2].
Poseł do Sejmu Krajowego Galicji I kadencji (wybrany z IV kurii obwodu Stanisławów, w okręgu wyborczym nr 29 Bohorodczany-Sołotwina)[5][6], Poseł do austriackiej Rady Państwa I kadencji (2 maja 1861 – 20 września 1865), wybrany przez Sejm w kurii XV – jako delegat z grona posłów wiejskich okręgów: Stanisławów, Bohorodczany, Monasterzyska, Nadworna i Tyśmienica[3][7]. Wraz z biskupem Spirydionem Litwinowiczem byli zwolennikiem walki o zrównanie praw narodu ukraińskiego z innymi narodami monarchii austriackiej[8]. W 1867 wycofał się z działalności politycznej.
Publikować zaczął w 1838, przyłączając się do działalności Ruskiej Trójcy[8]. Główną ideą jego twórczości poetyckiej i publicystycznej była walka o język ojczysty i oświatę ludu ruskiego. Tworzył w stylu romantyzmu[9]. Był autorem artykułów popierających rozwój języka ukraińskiego (Uczenym człenam Ruskoji Matyci, Ridna mowa), oraz utworów poetycznych (ballada Rusyn wojak, poemat Skyt Maniawśkyj)[8]. Popularność literacką zyskał dzięki temu ostatniemu poematowi (część pierwsza ukazała się w 1849 r. , ostatnia w 1852 r. ), opartym na ustnych podaniach ludowych. Pisał w jazycziu.
Rodzina
Urodził się w rodzinie greckokatolickiego księdza, proboszcza w Podhorkach – Andrija. Żonaty z Anną z Sobolewskich, mieli 5 synów i 1 córkę.
Przypisy
Literatura
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
