Loading AI tools
polska etnolożka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Jadwiga Zadrożyńska-Barącz (ur. 31 maja 1938 w Warszawie, zm. 30 marca 2014[1]) – etnolog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej na Uniwersytecie Warszawskim, autorka i redaktorka kilkunastu książek, a także tłumaczka wielu prac etnologicznych i antropologicznych. Zajmowała się antropologią współczesności, pisała o przemianach obyczajowości i tradycji polskiej.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
31 maja 1938 |
| Data śmierci |
30 marca 2014 |
| Profesor doktor habilitowana nauk humanistycznych | |
| Specjalność: antropologia kulturowa, etnografia Europy | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
6 czerwca 1972 – etnologia |
| Habilitacja |
1983 – etnologia |
| Profesura |
24 stycznia 1997 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
Członkini Komitetu Nauk Etnologicznych |
| Wykładowczyni | |
| jednostka |
Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW |
| Odznaczenia | |
  | |
.jpg)
Urodziła się w rodzinie inżyniera Teodora Zadrożyńskiego i malarki Walerii z domu Olszyckiej[potrzebny przypis]. Absolwentka liceum Sióstr Zmartwychwstanek, choć egzamin maturalny zdawała w V LO im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Studia rozpoczęła na Wydziale Łączności (obecnie Elektroniki) Politechniki Warszawskiej. Po zaliczeniu czterech semestrów w 1958 rozpoczęła studia etnograficzne na Wydziale Historycznym UW. Ukończyła je w 1963, przedstawiając pracę magisterską Warunki powodujące zanik tradycyjnego ubioru ludowego na Podlasiu w II połowie XIX wieku (promotor: Witold Dynowski)[2].
Przez całe zawodowe życie związana była z Katedrą, a później Instytutem Etnologii i Antropologii Kulturowej UW[1]. 1 października 1963 rozpoczęła pracę jako asystentka w Katedrze Etnografii UW. W 1972 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie etnologii na podstawie rozprawy Motywy zawarcia i oceny małżeństwa a system wartościowania współczesnych społeczności wiejskich w Polsce (promotor Witold Dynowski). W 1983 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego (tytuł rozprawy habilitacyjnej Homo faber i homo ludens. Etnologiczny szkic o pracy w kulturach tradycyjnej i współczesnej). W 1991 została zatrudniona na stanowisku profesor nadzwyczajnej. 24 stycznia 1997 otrzymała tytuł profesorski, a w 2002 została profesor zwyczajną UW[3][2]. Wypromowała doktoraty m.in. Anny Malewskiej-Szałygin, Joanny Tokarskiej-Bakir, Elżbiety Szot-Radziszewskiej.
Otrzymała w roku 1983 Złoty Krzyż Zasługi[2], a w 2001 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Zmarła 30 marca 2014[5]. Pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 26H, rząd 2, grób 1)[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
