Aniceta

Aniceta – żeński odpowiednik imienia Anicet, które z kolei jest zlatynizowaną formą greckiego imienia Aniketos (gr. Ἀνίκητος) oznaczającego „niepokonany”^[1]. Jego patronem jest m.in. jeden z wczesnych papieży, św. Anicet^[2].

W innych językach:

• łacina – Aniceta^[3][1]
• bułgarski – Aniceta^[4]
• litewski – Ancė^[4].

Aniceta imieniny obchodzi 17 kwietnia^[3][1][5].

W styczniu 2024 w rejestrze PESEL było 343 kobiety o imieniu Aniceta nadanym jako imię pierwsze^[6] oraz 137 kobiet o imieniu Aniceta nadanym jako imię drugie^[7].

Przypisy

1. Grzenia 2008 ↓, s. 53.
2. Fros i Sowa 1982 ↓, s. 99.
3. Bubak 1993 ↓, s. 41.
4. Janowowa i in. 1991 ↓, s. 25.
5. Aniceta [online], deon.pl [dostęp 2024-04-17].
6. Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-17].
7. Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-17].

Bibliografia

• Imiona w układzie alfabetycznym. W: Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 41. ISBN 83-04-03860-9.
• Objaśnienia imion oraz sylwetki świętych. W: Henryk Fros, Franciszek Sowa: Twoje imię : Przewodnik onomastyczno-hagiograficzny. Wyd. 2. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1982, s. 99, kol. lewa.
• Słownik imion. W: Jan Grzenia: Słownik imion. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 53. ISBN 978-83-01-15644-2.
• Słownik imion. W: Wanda Janowowa, Aldona Skarbek, Bronisława Zbijowska, Janina Zbiniowska: Słownik imion. Wyd. 2. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 25, kol. lewa. ISBN 83-04-03123-X.