Andrzej Zagrojski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Andrzej Zagrojski

Andrzej Jan Zagrojski (Zagroyski) (ur. 8 marca 1888 w Gostyninie, zm. 12 sierpnia 1955) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Szybkie fakty Pełne imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Andrzej Zagrojski
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Pełne imię i nazwisko

Andrzej Jan Zagrojski

Data i miejsce urodzenia

8 marca 1888
Gostynin

Data śmierci

12 sierpnia 1955

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

12 Dywizjon Artylerii Konnej
Komisja Remontowa Nr 2

Stanowiska

dowódca dywizjonu
rejonowy inspektor koni
przewodniczący komisji remontowej

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zamknij
Thumb
Grób Andrzeja Zagrojskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodził się w rodzinie Erazma i Adeli z Terleckich[1].

W lipcu 1919 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 2. baterii 4 dywizjonu artylerii konnej. W styczniu 1920 na czele baterii wymaszerował na front wołyński, gdzie dołączył do 4 Brygady Jazdy. 28 maja w walce pod Olszanką został kontuzjowany[2].

W maju 1924 został przeniesiony z Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu do 12 dywizjonu artylerii konnej w Ostrołęce na stanowisko dowódcy dywizjonu[3]. 26 stycznia 1928 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 12. lokatą w korpusie oficerów artylerii[4]. W marcu 1929 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym na stanowisko rejonowego inspektora koni w Stanisławowie[5]. W lipcu tego roku został przeniesiony do Wojskowego Zakładu Remontowego Koni na stanowisko zastępcy zarządcy zapasu młodych koni[6]. W styczniu 1931 został przeniesiony z Zapasu Młodych Koni do Komisji Remontowej Nr 2 w Poznaniu na stanowisko przewodniczącego[7][8]. Z dniem 31 sierpnia 1938 został przeniesiony w stan spoczynku[1]. W styczniu 1939 mieszkał w Warszawie przy ulicy Korzeniowskiego 9 m. 8[1].

Zmarł 12 sierpnia 1955. Sześć dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[9] (kwatera A32-5-12)[10].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.