Andrzej Papierz
polski dyplomata Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Papierz (ur. 21 listopada 1966 we Frampolu) – polski dziennikarz i dyplomata. W 2018 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych; Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej (2018–2021); ambasador RP w Bułgarii (2007–2010) i Czarnogórze (2023–2024), konsul generalny w Ałmaty (2013–2016) i Stambule (2017–2018).
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1966 |
|---|---|
| Dyrektor Instytutu Polskiego w Sofii | |
| Okres |
od 2001 |
| Poprzednik |
Iwona Frączek |
| Następca |
Anna Pachla |
| Ambasador RP w Bułgarii | |
| Okres |
od 2007 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Ałmaty | |
| Okres |
od 2013 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Stambule | |
| Okres |
od 2017 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Podsekretarz Stanu w MSZ | |
| Okres |
od 3 kwietnia 2018 |
| Dyrektor generalny służby zagranicznej | |
| Okres |
od 22 października 2018 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Czarnogórze | |
| Okres |
od 2023 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
        | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Ukończył liceum w Szczecinie[1]. W 1985 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim (pracę magisterską obronił w 1999)[2]. W czasie studiów był członkiem działającej w podziemiu Krajowej Komisji Koordynacyjnej Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Działał w podziemnych strukturach „Solidarności” oraz był współpracownikiem organizacji Wolność i Pokój. Organizował kolportaż wydawnictw podziemnych oraz jawną sprzedaż wydawnictw niezależnych na UW. Za swoją działalność był wielokrotnie zatrzymywany.
W 1989 był członkiem Warszawskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W 1990 rozpoczął pracę dziennikarza w Tygodniku Solidarność. W latach 1991–1993 był zatrudniony jako analityk w Urzędzie Ochrony Państwa, gdzie przygotowywał opracowania dotyczące sytuacji politycznej po upadku Związku Radzieckiego.
W 1993 powrócił do zawodu dziennikarza. Początkowo pracował w Polskim Radiu, a następnie w dziale informacji Telewizji Polsat, w dziale zagranicznym dziennika „Życie”, telewizji RTL 7 oraz w redakcji programu Puls dnia w Telewizji Polskiej. Był korespondentem zagranicznym w Rosji i na Kaukazie. Pisał reportaże i artykuły o sytuacji w Czeczenii. W 1993 był jednym z założycieli Ligi Republikańskiej.
Od 1998 pełnił funkcję zastępcy dyrektora, a od 2000 dyrektora Centrum Informacyjnego Rządu. W latach 2001–2006 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Sofii. Po powrocie do kraju został na krótko mianowany dyrektorem Biura Kadr i Szkolenia MSZ.
W 2006 uzyskał stopień ambasadora tytularnego. W latach 2007–2010 był ambasadorem RP w Bułgarii[3][4], a następnie ambasadorem tytularnym w Ambasadzie RP w Kabulu, starszym doradcą dowodzących Polskim Kontyngentem Wojskowym w prowincji Ghazni (w ramach Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa), konsulem generalnym RP w Ałmaty (2013–2016) oraz w Stambule (2017–2018)[5].
3 kwietnia 2018 powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[6][7]. 21 października 2018 został odwołany ze stanowiska. Nazajutrz objął stanowisko Dyrektora Generalnego Służby Zagranicznej[8]. Pracę na stanowisku zakończył 13 kwietnia 2021[9]. Następnie odpowiadał za politykę regionalną w Europie Południowo-Wschodniej w ramach Departamentu Polityki Europejskiej MSZ[10]. W czerwcu 2023 został mianowany ambasadorem w Czarnogórze[11]. Misję rozpoczął 29 sierpnia 2023[12] i zakończył w 2024.
Jest żonaty, ma pięcioro dzieci[1].
Odznaczenia
- 2000 – Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
- 2011 – Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- 2011 – Gwiazda Afganistanu
- 2015 – Krzyż Wolności i Solidarności[13]
- 2016 – Medal „Pro Patria”
- 2018 – Medal „Za Zasługi dla Polaków w Kazachstanie”[14]
- 2019 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[15]
- 2021 – Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości[16]
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.