Andriej Dundukow

Andriej Giennadijewicz Dundukow (ros. Андрей Геннадьевич Дундуков, ur. 12 listopada 1966 r. w Jużnosachalińsku) – radziecki kombinator norweski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Andriej Dundukow

Андрей Дундуков

Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1966 Jużnosachalińsk
Klub	CSKA Sachalin
Wzrost	170 cm
Debiut w PŚ	23.02 1985, Leningrad (7. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	23.02 1985, Leningrad (7. miejsce – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	25.03 1988, Rovaniemi (3. miejsce – Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Mistrzostwa świata srebro Lahti 1989 Gundersen brąz Oberstdorf 1987 sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Lake Placid 1986 Gundersen srebro Lake Placid 1986 sztafeta

Kariera

W Pucharze Świata Andriej Dundukow zadebiutował 23 lutego 1985 roku w Leningradzie, gdzie był siódmy w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Był to jednak jego jedyny występ i w klasyfikacji generalnej sezonu 1984/1985 zajął ostatecznie 27. miejsce. W kolejnym sezonie także tylko raz pojawił się w zawodach pucharowych – 22 marca 1986 roku w Štrbskim Plesie był trzydziesty. Wobec braku zdobytych punktów nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej (w sezonach 1983/1984-1992/1993 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata). W 1986 roku zdobył jednak dwa medale na Mistrzostwach Świata Juniorów w Lake Placid: złoty indywidualnie oraz srebrny w drużynie.

W 1987 roku wystartował na Mistrzostwach Świata Oberstdorfie, gdzie wspólnie z Siergiejem Czerwiakowem i Allarem Levandim wywalczył brązowy medal w rywalizacji sztafet. Po skokach zajmowali czwarte miejsce, jednak na trasie biegu zdołali wyprzedzić reprezentantów NRD i zdobyć brązowe medale. W konkursie indywidualnym Dundukow zajął piętnaste miejsce. W rywalizacji pucharowej trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale na podium nie stanął. Najlepszy wynik uzyskał 6 marca w Falun i 13 marca 1987 roku w Leningradzie, w obu przypadkach zajmując piąte miejsce. W klasyfikacji generalnej zajął 14. pozycję.

Najważniejszym punktem sezonu 1987/1988 były Igrzyska Olimpijskie w Calgary. W zawodach indywidualnych uzyskał 26. wynik na skoczni oraz piąty czas na trasie biegu, dzięki czemu cały konkurs zakończył na dwunastym miejscu. W zawodach drużynowych sztafeta radziecka nie ukończyła rywalizacji. W Pucharze Świata pojawił się tylko trzykrotnie, ale 25 marca 1988 roku po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w Rovaniemi. W klasyfikacji generalnej był tym razem jedenasty.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1988/1989 i 1989/1990, które ukończył na ósmej pozycji. W tym czasie łącznie siedmiokrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce, w tym dwukrotnie stając na podium: 7 stycznia 1989 roku w Schonach był drugi, a 16 marca 1990 roku w Oslo odniósł swoje jedyne zwycięstwo. Wygrana w stolicy Norwegii była równocześnie jego ostatnim podium w zawodach Pucharu Świata. W lutym 1989 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lahti. W konkursie indywidualnym po skokach zajmował trzecie miejsce za Trondem Einarem Eldenem z Norwegii oraz Jukką Ylipullim z Finlandii. W biegu zdołał wyprzedzić Fina, ale Eldena już nie dogonił. Dundukow zdobył srebrny medal na metę przybiegając ponad dwie i pół minuty za zwycięzcą, trzecie miejsce zajął kolejny Norweg - Trond-Arne Bredesen. W konkursie drużynowym drużyna radziecka z Dundukowem w składzie zajmowała drugie miejsce po skokach, lecz nie zdołała obronić tej pozycji na trasie biegu, kończąc zawody na czwartej pozycji.

Dundukow startował w zawodach do zakończenia sezonu 1991/1992, ale sukcesów już nie osiągał. Nie wystąpił na Mistrzostwach Świata Val di Fiemme w 1991 roku, ale brał udział w rozgrywanych rok później Igrzyskach w Albertville. Oba konkursy olimpijskie, drużynowy i indywidualny, Dundukow ukończył na jedenastej pozycji. Ostatni oficjalny występ zanotował 4 stycznia 1992 roku w Schonach, gdzie zajął 39. miejsce. W 1992 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska Olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
DNF	24 lutego	1988	Calgary	Sztafeta K-90/3 × 10 km[1]	1:20:46.0 h	-	RFN
12.	28 lutego	1988	Calgary	Gundersen K-90/15 km	38:16.8 min	+2:53.6 min	Hippolyt Kempf
11.	12 lutego	1992	Albertville	Gundersen K-90/15 km	44:28.1 min	+3:16.1 min	Fabrice Guy
11.	24 lutego	1992	Albertville	Sztafeta K-90/3 × 10 km[2]	1:23:36.6 h	+14:20.7 min	Japonia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
15.	13 lutego	1987	Oberstdorf	Gundersen K-90/15 km	423.80 pkt	-11.09 pkt	Torbjørn Løkken
3.	14 lutego	1987	Oberstdorf	Sztafeta K-90/3 × 10 km[3]	1261.94 pkt	-25.24 pkt	RFN
2.	18 lutego	1989	Lahti	Gundersen K-90/15 km	37:10.7 min	+2:39.9 min	Trond Einar Elden
4.	24 lutego	1989	Lahti	Sztafeta K-90/3 × 10 km[4]	1:24:21.7 h	+2:11.8 min	Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	11 lutego	1986	Lake Placid	Gundersen K-90/15 km	?	-	-
2.	13 lutego	1986	Lake Placid	Drużynowo K-90/3 × 10 km[5]	?	?	Norwegia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1984/1985: 27.
• sezon 1986/1987: 14.
• sezon 1987/1988: 11.
• sezon 1988/1989: 8.
• sezon 1989/1990: 8.
• sezon 1990/1991: 20.
• sezon 1991/1992: 26.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	25 marca 1988	Rovaniemi	Gundersen K90/15 km	422.700 pkt	3.	-9.930	Klaus Sulzenbacher
2.	7 stycznia 1989	Schonach	Gundersen K90/15 km	?	2.	+1:19.0 min	Hippolyt Kempf
3.	16 marca 1990	Oslo	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.).