Alternacja (architektura)

Alternacja (łac. alternare „odmieniać”) – przemienny, powtarzający się układ elementów dekoracyjnych lub architektonicznych, najczęściej w układzie liniowym^[1]. W sztuce zdobniczej występuje np. na bordiurach, wstęgach, w biżuterii. W architekturze jest to rytmiczny układ elementów konstrukcyjnych lub dekoracyjnych, takich jak filary i kolumny, półkolumny i pilastry, blendy i okna, elementy attyk, fryzów i inne.

Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Alternacja w architekturze – zmienny układ podpór

Alternacja - fryz z ułożonych przemiennie tryglifów i metop

Historia

Alternacja występuje w sztuce od czasów prehistorycznych po dzień dzisiejszy. Za najstarszy jej przykład jest uważany występujący w paleolicie naszyjnik złożony z ułożonych na przemian zębów i kręgów zwierzęcych^[2].

Dla architektury romańskiej charakterystyczny był tzw. zmienny układ podpór polegający na stosowaniu na przemian kolumn i filarów.

Rodzaje alternacji

• alternacja prosta – oparta na dwóch elementach ułożonych naprzemiennie
• alternacja grupowa – o powtarzających się grupach składających się z co najmniej 2 elementów