Ali Dia

Ali Dia (ur. 20 sierpnia 1965 w Dakarze) – senegalski piłkarz, występujący na pozycji napastnika.

Ali Dia

Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1965 Dakar
Wzrost	180 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1988–1989 AS Beauvais 1 (0) 1989–1990 CL Dijon 3 (0) 1990–1991 ES La Rochelle 1991–1992 Olympique Saint-Quentin 6 (1) 1993–1994 AL Châteaubriant 1995 FinnPa Helsinki 5 (0) 1995 PK-35 Vantaa 3 (1) 1995 VfB Lübeck 2 (0) 1996 Blyth Spartans 1 (0) 1996 Southampton F.C. 1 (0) 1996–1997 Gateshead F.C. 8 (2)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

W listopadzie 1996 roku Dia niezgodnie ze stanem rzeczywistym przekonał ówczesnego trenera Southampton, Graeme’a Sounessa, że jest kuzynem George’a Weaha, co doprowadziło go do podpisania miesięcznego kontraktu z klubem. Dia zagrał jeden mecz w barwach klubu, po czym został zwolniony.

Życiorys

W latach 1988–1990 Dia był zawodnikiem klubów grających we francuskim Division 2: AS Beauvais oraz CL Dijon. W ciągu dwóch lat rozegrał w tych klubach łącznie cztery ligowe mecze. W sezonie 1990/1991 występował w trzecioligowym ES La Rochelle. W 1991 roku został piłkarzem Olympique Saint-Quentin, grającym w Division 2. W klubie tym występował do roku 1992^[1].

W grudniu 1993 roku podpisał kontrakt z klubem CFA 2 (francuski piąty poziom rozgrywek), AL Châteaubriant z zarobkami na poziomie 3030 franków miesięcznie. Dia grał regularnie w rezerwach i pierwszym zespole Chateaubriant, ale 1 sierpnia 1994 roku opuścił zespół. W 1995 roku został zawodnikiem fińskiego FinnPa, gdzie niezgodnie z prawdą rozpowiedział, że jest kuzynem reprezentanta Liberii, George’a Weaha. W rozgrywkach Veikkausliigi zadebiutował 30 kwietnia 1995 roku w meczu przeciwko Haka. Ogółem w barwach klubu zagrał pięciokrotnie, otrzymując jedną żółtą kartkę. Po meczu przeciwko Jaro Dia samowolnie opuścił klub. Następnie został piłkarzem fińskiego trzecioligowego PK-35, gdzie rozegrał trzy mecze i strzelił jednego gola. Jesienią 1995 roku podpisał kontrakt z grającym w 2. Bundeslidze VfB Lübeck. W klubie tym zagrał dwa mecze, wchodząc z ławki rezerwowych: przeciwko Hannoverowi 96 oraz VfB Leipzig^[2].

Następnie Dia wyleciał do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał na testach m.in. w Gillingham. Senegalczyk przekonał działaczy Rotherham United, że jest reprezentantem kraju, w efekcie czego zagrał w meczu rezerw przeciwko Stockport County. Następnie trafił do nieligowego Blyth Spartans. W barwach tego klubu 9 listopada 1996 roku zagrał jeden mecz, po czym opuścił klub bez powiadomienia jego działaczy^[2].

Wkrótce trener grającego w Premier League Southampton F.C. Graeme Souness przeprowadził rozmowę telefoniczną, podczas której rozmówca utrzymywał, że jest George’em Weahem, zdobywcą nagród Złota Piłka i Piłkarz Roku FIFA, i poleca Sounessowi swojego kuzyna, Alego Dię, który jest trzynastokrotnym^[3] reprezentantem Senegalu oraz byłym piłkarzem Paris Saint-Germain. Chociaż prawdziwym rozmówcą Sounessa okazał się kolega Dii, w efekcie jego rekomendacji Southampton podpisał z Senegalczykiem miesięczny kontrakt^[4]. 23 listopada 1996 roku Dia został wyznaczony jako rezerwowy w meczu Southampton przeciwko Leeds United. W 32 minucie spotkania Dia zastąpił kontuzjowanego Matthew Le Tissiera, ale w 85 minucie sam został zmieniony przez Kena Monkou^[4][5]. Le Tissier skomentował później, że Dia poruszał się, jak „Bambi na lodzie”^[2].

14 dni po podpisaniu kontraktu, Southampton postanowił rozwiązać kontrakt z Dią. Następnie Senegalczyk skontaktował się z poznanym w czasie gry w Blyth Spartans Peterem Harrisonem i 13 grudnia 1996 roku podpisał półroczny kontrakt z Gateshead, ówcześnie beniaminkiem Conference. W debiucie przeciwko Bath City Dia strzelił gola, ale dzień po tym meczu „Sunday Mirror” ujawnił, że Senegalczyk okłamywał działaczy Bournemouth, Gillingham i Port Vale, podając się za kuzyna George’a Weaha, reprezentanta Senegalu oraz byłego piłkarza Bologna FC i Paris Saint-Germain. Dia zaprzeczył tym oskarżeniom i kontynuował karierę w Gateshead, strzelając drugą bramkę przeciwko Bromsgrove Rovers. W trakcie sezonu został wystawiony na listę transferową, a latem 1997 roku opuścił klub^[2].

W 2001 roku ukończył studia ekonomiczne na Northumbria University^[6].

Opinie

Matthew Le Tissier opisał Dię jako piłkarza, który nie potrafił odnaleźć się na swojej pozycji, a jego występ w meczu przeciwko Leeds United określił jako „komiczny”. Dodał też, że Dia był najgorszym piłkarzem, z którym grał^[7].

Ali Dia zajął pierwsze miejsce na liście najgorszych piłkarzy według dzienników „The Times”^[8] oraz „The Sun”^[9], a także czwarte na liście najgorszych napastników Premier League według „Daily Mail”^[10].

Statystyki ligowe

Sezon	Klub	Liga	Mecze	Gole
1988/1989	AS Beauvais	Division 2	1	0
1989/1990	CL Dijon	Division 2	3	0
1990/1991	ES La Rochelle	Division 3	?	?
1991/1992	Olympique Saint-Quentin	Division 2	6	1
1993/1994	AL Châteaubriant	CFA 2	?	?
1995 (w)	FinnPa Helsinki	Veikkausliiga	5	0
1995 (w)	PK-35 Vantaa	Kakkonen	3	1
1995/1996 (j)	VfB Lübeck	2. Fußball-Bundesliga	2	0
1996/1997 (j)	Blyth Spartans A.F.C.	Northern Premier League	1	0
1996/1997 (j)	Southampton F.C.	Premier League	1	0
1996/1997	Gateshead F.C.	Conference	8	2

Przypisy

1. Ali Dia [online], Football Database [dostęp 2021-03-19].
2. Steve Menary: The Search for Ali Dia, Legendary Football Hoaxster Turned Houdini. [w:] bleacherreport.com [on-line]. 2015-10-15. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
3. The 10 worst foreign signings of all time. [w:] theguardian.com [on-line]. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
4. Tom Mordey: Whatever happened to.. Ali Dia. [w:] footballfancast.com [on-line]. 2012-08-28. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
5. Southampton v Leeds United, 23 November 1996. [w:] 11v11.com [on-line]. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
6. Meet the BBC’s guest editor (and other accidental heroes). [w:] independent.co.uk [on-line]. 2006-05-17. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
7. The one-off who played for Southampton. [w:] theguardian.com [on-line]. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
8. Alex Murphy: The 50 worst footballers. [w:] thetimes.co.uk [on-line]. 2007-07-04. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
9. Gavin Glicksman: Top 10 rubbish footballers. [w:] thetimes.co.uk [on-line]. 2009-02-23. [dostęp 2016-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang.).
10. Tom Bellwood: THE LIST: The worst strikers to have played in the Premier League, Nos 10-1. [w:] dailymail.co.uk [on-line]. 2009-10-08. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).