Alfons Chmielewski

Alfons Chmielewski (ur. w 1849 w Sudragach^[1], zm. 14 stycznia 1934 w Wejherowie) – działacz narodowy na Kaszubach.

Życiorys

Absolwent gimnazjum w Chełmnie, studiował we Wrocławiu i Berlinie. W l. 1881-1889 sędzia w Suszu, a następnie w Człuchowie. Założyciel i prezes Towarzystwa Przyjaciół Kaszub w Gdańsku. Był sędzią w Wejherowie. W 1904 zamieszkał w Sopocie. Po przejściu na emeryturę był inicjatorem powstania Spółdzielczego Banku Kaszubskiego w 1906^[2]. Inicjator powstania Towarzystwa Śpiewaczego 'Lutnia" w Sopocie, a także spółdzielczej księgarni "Macierz Kaszubska".

W 1913 przeprowadził się do Wejherowa, gdzie w 1920 został pierwszym polskim burmistrzem miasta.

2 maja 1922 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[3] „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu pracy obywatelskiej”^[4].

Patron ulicy w centrum Sopotu.

Grób Alfonsa Chmielewskiego na starym cmentarzu w Wejherowie