Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfa Romeo Tipo 308, także Alfa Romeo 8C-308 – samochód Grand Prix, zaprojektowany przez Gioacchino Colombo i skonstruowany przez Alfę Romeo. Zadebiutował w sezonie 1938.
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie |
rama rurowa | ||
Zawieszenie przednie |
niezależne z wahaczami wleczonymi, sprężyny śrubowe, amortyzatory hydrauliczne | ||
Zawieszenie tylne |
niezależne z osią wahliwą, poprzeczne resory | ||
Silnik |
Alfa Romeo 3.0 R8 d | ||
Skrzynia biegów |
manualna 4-biegowa | ||
Historia | |||
Debiut |
Grand Prix Pau 1938 | ||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Wyścigi |
6 (ME) | ||
Wygrane |
0 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
0 | ||
|
W 1938 roku w życie wchodziły nowe przepisy, w myśl których pojemność silników została ograniczona do 3 litrów. Alfa Romeo postanowiła skonstruować trzy różne modele, wszystkie z niezależnym zawieszeniem. Były to modele 308, 312 i 316.
Model 308 był rozwinięciem klasycznego ośmiocylindrowego modelu 8C-35 projektu Vittorio Jano. Średnica cylindra w ostatecznej wersji została zwiększona z 68 do 69 mm, co zwiększyło pojemność silnika z 2905 do 2994 cm³. Nadwozie opierało się na modelach 8C-35 i 12C-36. Zmieniono położenie zbiornika paliwa, co poprawiło rozkład masy i prowadzenie.
Samochód zadebiutował w Grand Prix Pau 1938, gdzie jednakże doszło do wycieku paliwa, będącego przyczyną wypadku. Wskutek tego wypadku Tazio Nuvolari odszedł z Alfa Romeo. Później najprawdopodobniej samochody zostały wypożyczone Piero Dusio i Renato Balestrero. Carlo Maria Pintacuda natomiast wygrał tym modelem Grand Prix Rio de Janeiro (ten egzemplarz został później sprzedany i pozostał w Ameryce Południowej). W 1938 roku Raymond Sommer prawdopodobnie kupił samochód. Podczas Grand Prix Francji 1939 dwa modele 308 zostały zgłoszone przez Christiana Kautza.
Egzemplarza o oznaczeniu AC 79, którym prawdopodobnie ścigał się Pintacuda, używali później Chico Landi i Henrique Casini, a Landi sprzedał ten egzemplarz w 1948 roku. Pod koniec 1949 roku samochód został wypożyczony Antonio Fernandezowi, który go poważnie uszkodził. Około 1956 roku Casini odbudował samochód i umieścił w nim silnik Cadillaka. Następnie właścicielami byli Colin Crabbe i Julian Mazjub.
Właścicielem egzemplarz AC 78 był Bellini Caviglia. Model ten pod koniec 1938 roku przybył do Montevideo, po czym zakupił go Italo de Luca. W latach 1939–1942 ścigali się nim Ricardo Nasi, Ricardo Carú i José Canziani. W 1946 roku Oscar Gálvez, wspólnie z Julio Rosso i Ernesto Petrinim, zakupił egzemplarz, po czym w latach 1947–1951 ścigał się nim. Następnie sprzedał go ACA, który przekazał go Juanowi Manuelowi Fangio. Samochodem ścigał się także Manuel de Teffé. Obecnie pojazd znajduje się w Museo Juan Manuel Fangio.
Trzeciego egzemplarza po II wojnie światowej używał Raymond Sommer, wypożyczający go od Alfa Corse. Samochodem tym ścigali się także Jean-Pierre Wimille, Raph i Jaime Neves.
Model 308 był także używany w wyścigu Indianapolis 500. W 1946 roku Louis Durant zajął nim szóste miejsce.
Punktacja mistrzostw Europy AIACR | ||
---|---|---|
Kolor | Rezultat | Punkty |
Złoty | Zwycięzca | 1 |
Srebrny | 2 miejsce | 2 |
Brązowy | 3 miejsce | 3 |
Zielony | Przynajmniej 75% rezultatu zwycięzcy | 4 |
Niebieski | 50%-75% rezultatu zwycięzcy | 5 |
Fioletowy | 25%-50% rezultatu zwycięzcy | 6 |
Czerwony | Poniżej 25% rezultatu zwycięzcy | 7 |
Czarny | Zdyskwalifikowany | 8 |
Biały | Nie brał udziału | 8 |
Sezon | Zespół | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1938 | Pkt. | Msc. | ||||||
Renato Balestrero | Renato Balestrero | - | 7 | - | - | 28 | 14 | |
Vittorio Belmondo | - | - | - | NU | 30 | 26 | ||
Scuderia Torino | Piero Taruffi | - | - | 6 | - | 4 (26) | 12 | |
Pietro Ghersi | - | - | - | 5 | 4 (24) | 9 | ||
1939 | Pkt. | Msc. | ||||||
Raymond Sommer | Raymond Sommer | 4 | 5 | NU | - | 23 | 9 | |
Christian Kautz | Luigi Chinetti | - | 8 | - | - | 28 | 16 | |
Yves Matra | - | NU | - | - | 30 | 28 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.