Remove ads
polsko-norweska piosenkarka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandra Naumik (także Alex, Alexandra Naumik Sandøy, ur. 12 sierpnia 1949 roku w Wilnie, zm. 17 września 2013 w Oslo[1]) – polsko-norweska piosenkarka, wokalistka grupy Alex.
Imię i nazwisko |
Aleksandra Naumik Sandøy |
---|---|
Pseudonim |
Alex |
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Aktywność |
1966–2013 |
Strona internetowa |
Córka Mikołaja, weterana kampanii wrześniowej, oficera AK i Haliny z Kobylińskich. Pochodziła z inteligenckiej rodziny polskiej. Imię otrzymała po stryju Aleksandrze, chirurgu z Lublina. Ponieważ jej rodzice uniknęli ekspatriacji tuż po wojnie, urodziła się w Wilnie przy ul. Artyleryjskiej. W 1951 roku cała rodzina została wraz z tysiącami Polaków deportowana do Usola Syberyjskiego w obwodzie irkuckim. Rodzice i dziadkowie Aleksandry pracowali przymusowo w Tajturskich Zakładach Drzewnych. Po sześciu latach dzięki staraniom stryja udało się rodzinie opuścić Związek Sowiecki i przez Litewską SRS wyjechać w granice PRL.
Naumikowie osiedli w Kluczborku w 1957 roku[2]. Aleksandra podjęła naukę w tamtejszym liceum i już jako nastolatka zdobyła liczne nagrody dzięki 4,5-oktawowemu głosowi. Karierę rozpoczęła w 1966 roku piosenką Adama Sławińskiego i Agnieszki Osieckiej pt. Krokodyl na Mazurach, pochodzącej z pierwszego polskiego musicalu pt. Listy Śpiewające, wydanego wyłącznie na płycie. Na Festiwalu w Opolu w roku 1967[1] wystąpiła w debiutach piosenką Rurka z Kremem śpiewaną przy wtórze Alibabek[3]. Debiuty wygrał wówczas inny Kresowiak Czesław Niemen piosenką Dziwny jest ten świat. W 1969 roku ukończyła studia we Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi i podjęła współpracę z powstającym właśnie zespołem Quorum, w którym śpiewała przez rok.
W 1970 roku[1] poślubiła norweskiego reżysera filmowego i polonofila Haakona Sandøya[3], z którym wyjechała do Norwegii. Tam zadebiutowała w roku 1977, gdy jako pierwsza wprowadziła na norweską scenę funk rocka. Zdobyła najwyższą nagrodę norweskiego świata muzycznego Spellemannprisen (w kategorii pop) za dwie płyty Alex i Handle With Care, które szybko uzyskały status złotych. Popularność Aleksandry Naumik pozwoliła na międzynarodową współpracę ze sławnymi muzykami. Podpisawszy kontrakty z Polygram International (obecnie Universal) i RCA Records miała otwartą drogę, by śpiewać u boku Davida Fostera, Mike’a Hursta, Andraé Croucha, Andy’ego Summersa i Glena Matlocka. Dwudziestomilionowa publiczność mogła ją podziwiać w niemieckim programie telewizyjnym Musikladen, oglądanym aż w 18 krajach. U szczytu kariery narzucała popkulturowe trendy, a określenie fryzura na Alex (Alex-hår) jest do dziś w powszechnym użyciu. Aleksandra Naumik sama tworzyła swój image medialny, co nie było z końcem lat 70. niczym zwyczajnym. Magazyn Det Nye uznał ją Artystką Roku 1980. Rok później otrzymała w Helsinkach nagrodę Nord-Ring. Współpracując z koncernami Forda, Levi’s, BASF czy Helen Curtis była pionierką w zdobywaniu sponsorów.
Zespół Alex został założony w 1976 roku przez Aleksandrę Naumik przy wsparciu Bjørna Christiansena, Sveina Gundersena (wcześniej Aunt Mary), Brynjulfa Blixa i Pera Ivara Johansena. Nazwę wymyślił Jens Bjørneboe, autor powieści Kruttårnet („Baszta Prochowa”), wpisując w niej dedykację Maleńkiej Alex – stary Jens. Perkusista zespołu Per Ivar Jensen zginął tragicznie w wypadku autobusu, którym zespół podróżował podczas tournée dnia 19 września 1980 roku. Przyczyną wypadku były najprawdopodobniej wadliwe hamulce, choć sprawa nigdy nie została wyjaśniona do końca. Zarówno wypadek, w którym wszyscy członkowie zespołu Alex uczestniczyli, jak i rozstanie z mężem załamało na pewien czas karierę piosenkarki. W dniu wprowadzenia stanu wojennego w Polsce Alex zaśpiewała Mazurka Dąbrowskiego podczas spontanicznego wiecu na Placu Uniwersyteckim w Oslo.
Ze względu na swój antykomunizm była krytykowana i marginalizowana przez lewicujące norweskie media. Mimo złotych płyt i międzynarodowego uznania, już w 1977 roku podczas koncertu rockowego ze szwedzkim gwiazdorem Cornelisem Vreeswijkiem została wygwizdana przez młodzieżówkę socjalistyczną. Ku oburzeniu rzeszy wielbicieli pominięto ją m.in. w serialu państwowej telewizji NRK na temat historii rocka w Norwegii. Dopiero w roku 2008 zaczęła wydawać składanki swoich nagrań, gdyż niektórych utworów archiwa nie chciały udostępnić nawet po 30 latach. W 1992 roku Aleksandra Naumik zdołała zarejestrować nazwę Alex jako strzeżony znak towarowy, nie dopuszczając tym samym znanego parodysty do firmowania swych występów jako Alex. Przez długie lata Alex pracowała jako autorka piosenek i producent w Stanach Zjednoczonych i w Japonii. Skomponowana i wyprodukowana przez Alex płyta Faith Leany (Leana Greene) osiągnęła pierwsze miejsce na liście Billboardu w czerwcu 2005 roku i w styczniu 2007.
Aleksandra Naumik przygotowywała z grupą historyków film dokumentalny na temat Sybiraków oraz lewicującej dominacji w świecie europejskiego przemysłu rozrywkowego. Od wielu lat była związana z muzykiem i kompozytorem Atle Bakkenem . Z małżeństwa z Haakonem Sandøy pozostawiła córkę Naomi. 11 października 2013 roku Aleksandra Naumik spoczęła u boku swego ojca w Kluczborku[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.