Aleksandr Aleksiejew (bokser)

Aleksandr Wiaczesławowicz Aleksiejew (ros. Алекса́ндр Вячесла́вович Алексе́ев; ur. 30 kwietnia 1981 w Taszkent) – rosyjski bokser, trzykrotny mistrz Rosji, mistrz Europy (2004) i świata (2005) w boksie amatorskim w wadze ciężkiej. Od 2006 roku pięściarz zawodowy wagi junior ciężkiej.

Aleksandr Aleksiejew

Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1981 Taszkent, ZSRR
Obywatelstwo	Rosja
Wzrost	188 cm
Styl walki	leworęczny
Kategoria wagowa	junior ciężka
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	28
Zwycięstwa	24
Przez nokauty	20
Porażki	3
Remisy	1
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Mistrzostwa świata złoto Myanyang 2005 waga ciężka srebro Bangkok 2003 waga ciężka Mistrzostwa Europy złoto Pula 2004 waga ciężka
Bilans walk aktualny na 23 listopada 2013.

Sportowa kariera

Boks amatorski

W 1999 roku, będąc juniorskim mistrzem Rosji, został w Rijece również mistrzem Europy juniorów w kategorii półciężkiej (81 kg). Podczas seniorskiej kariery walczył w wadze ciężkiej (91 kg). W 2001 roku zajął 1. miejsce w rozgrywanym w Warszawie turnieju Turnieju Feliksa Stamma. Rok później zdobył swoje pierwsze mistrzostwo Rosji oraz złoty medal na mistrzostwach CISM.

W 2003 roku ponownie został mistrzem Rosji i reprezentował kraj na mistrzostwach świata w Bangkoku, podczas których zdobył srebrny medal, ulegając jedynie na punkty Odlanierowi Solísowi (15:18).

W lutym 2004 roku został w Puli mistrzem Europy, pokonując w finale Wiktara Zujeua. Dzięki temu zakwalifikował się na sierpniowe igrzyska olimpijskie w Atenach. Już w pierwszej rundzie trafił jednak na Solísa, z którym ponownie nieznacznie przegrał (21:24) i odpadł z turnieju.

Swój trzeci tytuł mistrza Rosji zdobył w 2005 roku. W tym samym roku odniósł swój życiowy sukces, zostając w chińskim Myanyang mistrzem świata w wadze ciężkiej (przed turniejem Solís przeszedł do wagi superciężkiej).

Boks zawodowy

Po mistrzostwach przeszedł na zawodowstwo. Podpisał kontrakt z niemiecką grupą promotorską Universum i wyjechał do Niemiec, aby trenować pod kierunkiem Fritza Sdunka. Pierwszą zawodową walkę stoczył w styczniu 2006 roku w Monachium. W ciągu 3 lat wygrał 16 pojedynków z rzędu, zdobywając interkontynentalne mistrzostwo WBO w wadze juniorciężkiej.

17 stycznia 2009 roku zmierzył się w Düsseldorfie z zawodowym mistrzem Ameryki Południowej, Victorem Emilio Ramirezem (13-1-0). Stawką walki było tymczasowe mistrzostwo świata WBO w wadze juniorciężkiej. Mimo że Rosjanin był zdecydowanym faworytem i kontrolował przebieg konfrontacji w pierwszych rundach, od ósmej Argentyńczyk zaczął przejmować inicjatywę, spychając rywala do defensywy. Po zakończeniu dziewiątej rundy, w końcówce której Aleksiejew był bliski nokdaunu, narożnik Rosjanina poddał walkę^[1].

Po porażce z Ramirezem stoczył w 2009 roku jeszcze trzy pojedynki − wszystkie wygrane. 17 lipca 2010 roku walczył w Schwerinie z rodakiem Dienisem Lebiediewem (20-0-0) o prawo zmierzenia się z Marco Huckiem, mistrzem świata WBO. Aleksiejew poniósł drugą porażkę w zawodowej karierze − Lebiediew znokautował go lewym sierpowym w drugiej rundzie^[2].

W 2011 roku wygrał trzy walki przed czasem, a następnie otrzymał ofertę zmierzenia się z Enadem Liciną (21-3-0) o mistrzostwo Europy EBU. 4 lutego 2012 roku zdobył ten tytuł, pokonując Serba we Frankfurcie przez jednogłośną decyzję.

23 listopada 2013 w Stechert Arena w Bambergu, zmierzył się z mistrzem świata IBF Kubańczykiem Yoanem Pablo Hernándezem. Po dobrej walce o mistrzowski pas, Rosjanin przegrał przez nokaut w 10. rundzie^[3].

Przypisy

1. Ramirez stuns Alekseev!. 18 stycznia 2009. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
2. Denis Lebedev stoppt Alexander Alexeev in zwei Runden. boxen.de, 17 lipca 2010. [dostęp 2011-08-11]. (niem.).
3. Wielka wojna Hernándeza z Aleksiejew na korzyść Kubańczyka. bokser.org. [dostęp 2013-11-24]. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Statystyki i lista walk zawodowych (boxrec.com)