Albert Ferrer

Albert Ferrer Llopis (ur. 6 czerwca 1970 w Barcelonie) – hiszpański piłkarz i trener piłkarski, podczas kariery występował na pozycji obrońcy, reprezentant kraju, mistrz olimpijski z Barcelony (1992), uczestnik mistrzostw świata w USA (1994) oraz mistrzostw świata we Francji (1998).

Albert Ferrer

Pełne imię i nazwisko	Albert Ferrer Llopis
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1970 Barcelona
Wzrost	175 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1988–1990 FC Barcelona B 47 (2) 1990 → CD Tenerife (wyp.) 17 (0) 1990–1998 FC Barcelona 204 (1) 1998–2003 Chelsea F.C. 76 (0) W sumie: 344 (3)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1991–1999  Hiszpania 36 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2010–2011 SBV Vitesse 2014 Córdoba CF 2015 RCD Mallorca
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

Początkowo występował w Barcelonie B, następnie przebywał na wypożyczeniu w CD Tenerife. W jego barwach w sezonie 1989/1990 zadebiutował w Primera División. W 1990 roku zaczął regularnie występować w pierwszym zespole Barcelony. Jedynego gola w hiszpańskiej ekstraklasie strzelił w sezonie 1991/1992^[1].

Wraz z Barceloną pięciokrotnie został mistrzem Hiszpanii (1991, 1992, 1993, 1994, 1998), dwukrotnie zdobył Puchar Króla (1997, 1998) oraz cztery razy wywalczył Superpuchar Hiszpanii (1991, 1992, 1994, 1996). W sezonie 1991/1992 sięgnął po Puchar Europy – w finałowym meczu z Sampdorią zagrał w podstawowym składzie^[2]. Ponadto w 1997 roku zdobył Puchar Zdobywców Pucharów, a w 1992 i 1997 wywalczył Superpuchar Europy^[1].

W 1998 roku przeszedł do Chelsea za 2,2 miliony funtów^[3]. W nowym zespole zadebiutował 15 sierpnia w przegranym 1:2 meczu z Coventry City. Jedynego gola strzelił 3 listopada 1999 w spotkaniu Ligi Mistrzów z Herthą Berlin, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0. Wraz z londyńskim klubem sięgnął po Superpuchar Europy (1998 – w meczu z Realem Madryt zagrał przez pełne 90 minut)^[4], wywalczył Puchar Anglii (2000) oraz zdobył Tarczę Wspólnoty (2000). Karierę piłkarską zakończył w 2003 roku, łącznie w barwach Chelsea rozegrał 113 meczów^[3].

Kariera reprezentacyjna

W 1989 roku uczestniczył w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w Arabii Saudyjskiej. W turnieju tym był podstawowym zawodnikiem reprezentacji Hiszpanii – zagrał w trzech meczach grupowych w pełnym wymiarze czasowym^[5]. 4 września 1991 roku zadebiutował w kadrze seniorskiej w spotkaniu z Urugwajem^[6]. W 1992 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie – wystąpił w pięciu pojedynkach, m.in. w wygranym 3:2 finale z Polską^[7].

W 1994 roku wraz z reprezentacją wziął udział w mistrzostwach świata w Stanach Zjednoczonych. W turnieju tym był podstawowym zawodnikiem – zagrał w pięciu meczach, zaś Hiszpanie dotarli do ćwierćfinału^[5]. Cztery lata później pełnił funkcję rezerwowego w mistrzostwach świata we Francji – wystąpił w jednym spotkaniu (grupowym z Nigerią)^[5]. 17 listopada 1999 roku w przegranym 0:2 pojedynku z Argentyną po raz ostatni zagrał w barwach narodowych^[6].

Przypisy

1. Ferrer. bdfutbol.com. [dostęp 2011-10-02]. (ang.).
2. European Champions' Cup 1991-92 - Details. rsssf.com. [dostęp 2011-10-02]. (ang.).
3. Ferrer set to retire. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-02]. (ang.).
4. Super Cup 1998. rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
5. Albert FERRER. fifa.com. [dostęp 2011-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 listopada 2012)]. (ang.).
6. FERRER. futbol.sportec.es. [dostęp 2011-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 lutego 2012)]. (hiszp.).
7. Albert Ferrer. sports-reference.com. [dostęp 2011-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 listopada 2012)]. (ang.).

Bibliografia

• Albert Ferrer w bazie Soccerbase (ang.)
• Albert Ferrer w bazie National Football Teams (ang.)
• Profil w bazie BDFutbol.com (ang.)
• Profil w bazie FootballDatabase.eu (ang.)