Loading AI tools
irlandzki rugbysta, sędzia sportowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alain Rolland (ur. 22 sierpnia 1966 w Dublinie) – irlandzki rugbysta, reprezentant kraju, następnie międzynarodowy sędzia rugby union. Sędziował w Pro12, europejskich pucharach, a także w rozgrywkach reprezentacyjnych, w tym w Pucharze Świata, działacz sportowy.
Pełne imię i nazwisko |
Alain Colm Pierre Rolland | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
Kariera sędziowska | |||||||||||||
|
Rugby union | |||||||||||
Pozycja | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kariera seniorska | |||||||||||
| |||||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||||
|
Uczęszczał do Blackrock College[1]. Grał na pozycji łącznika młyna, podczas kariery sportowej związany był z klubami Blackrock College RFC[2][3] i Moseley RFC[4], zaś na poziomie regionalnym dla Leinster rozegrał czterdzieści spotkań[5][6].
Trzykrotnie zagrał w irlandzkiej reprezentacji – zadebiutował w meczu z Argentyną w październiku 1990 roku, kolejne dwa występy, tym razem z ławki rezerwowych, przeciwko USA i Włochom nastąpiły odpowiednio w roku 1994 i 1995[6][7][8][9]. Występował także w kadrze rugby 7, w tym w Pucharze Świata 1993 czy Hong Kong Sevens[9][10].
Pierwszy mecz sędziował, gdy na meczu, gdzie miał być kibicem, nie zjawił się wyznaczony arbiter[11]. Wraz z nadejściem profesjonalizmu w rugby zakończył aktywną grę i rozpoczął kursy sędziowskie, by pozostać związanym z tym sportem[9][12]. Sędziował spotkania w lokalnych irlandzkich rozgrywkach[13][14][15], nie tylko seniorskich[12][16]. W październiku 2000 roku poprowadził pierwsze mecze w europejskich pucharach[17], był głównym arbiterem finałów Pucharu Heinekena w sezonach 2003/2004[18], 2012/2013[19] i 2013/2014[20], a także European Challenge Cup w roku 2009/2010[21]. W sierpniu 2001 roku zadebiutował natomiast w Magners League[22] i do 2014 roku zaliczył 65 występów[23].
W panelu IRB znalazł się w 2001 roku[24][25], a karierę międzynarodową zapoczątkował testmeczem Walia-Rumunia we wrześniu tego roku[6][9]. Do sędziowania Pucharu Sześciu Narodów został po raz pierwszy wyznaczony w edycji 2002[6] i pojawiał się w tym turnieju do 2014[26][27][28][29][30][31][32][33][34][35][36][37][38]. Rok później zaczął natomiast sędziować w Pucharze Trzech Narodów i w panelu arbitrów, z wyjątkiem edycji 2008, znajdował się do 2012[39][40][41][42][43][44][45][46][47].
Trzykrotnie sędziował w Pucharze Świata – w 2003[6][48], 2007[49][50][51] i 2011[52][53][54]. W 2007 został wyznaczony na głównego arbitra finałowego pojedynku[55][56]. Granicę pięćdziesięciu meczów międzynarodowych osiągnął w pod koniec lipca 2011 roku[57][58], zaś jego ostatnim, sześćdziesiątym ósmym testmeczem było spotkanie Walii z Francją w lutym 2014 roku[59][60]. W trakcie kariery sędziował także podczas tournée British and Irish Lions w roku 2009[61] oraz mecze z udziałem Barbarians[62][63].
Był następnie konsultantem sędziowskim World Rugby, a w marcu 2016 roku został szefem arbitrów rugby piętnastoosobowego zastępując na tym stanowisku Joëla Jutge[64][65].
Żonaty z Lisą, czwórka dzieci – Mark, Clodagh, Natasha i Amy[66]. Nigdy nie był zawodowym graczem ani arbitrem – pracował jako broker hipoteczny oraz kierownik sprzedaży, prowadził także działalność konsultingową[9][66]. Jako syn Francuza i Irlandki biegle posługiwał się zarówno językiem francuskim, jak i angielskim[1]. W 2015 roku wydał autobiografię pt. The Whistle Blower: A Journey Deep Into the Heart of Rugby (ISBN 978-0-9526260-2-2)[67].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.