Loading AI tools
brytyjski samolot wojskowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Airco DH.1 – brytyjski samolot myśliwski i rozpoznawczy z okresu I wojny światowej.
Airco DA.1A | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Aircraft Manufacturing Company Limited |
Konstruktor | |
Typ |
samolot myśliwski i rozpoznawczy[uwaga 1] |
Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji drewnianej |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
1915 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik Bardmore (Renualt)[uwaga 2] |
Moc |
121 KM (89,5 kW) (70 KM (52,2 kW))[uwaga 2] |
Wymiary | |
Rozpiętość |
12,5 m |
Długość |
8,83 m |
Wysokość |
3,45 m |
Powierzchnia nośna |
39,58 m² |
Masa | |
Własna |
730 kg (615 kg)[uwaga 2] |
Startowa |
1061 kg (927 kg)[uwaga 2] |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
145 km/h (129 km/h)[uwaga 2] |
Pułap |
4115 m[uwaga 3] |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm | |
Użytkownicy | |
Wielka Brytania, Australia | |
Rzuty | |
W 1914 roku głównym konstruktorem w wytwórni lotniczej Aircraft Manufacturing Company Limited, produkującej samoloty na podstawie licencji braci Farman, został Geoffrey de Havilland, który opracował pierwszy samolot wytwórni[1]. Od jego nazwiska otrzymał on oznaczenie DH.1. Prototyp samolotu był gotowy w styczniu 1915 roku i po oblataniu znalazł się w zainteresowaniu lotnictwa brytyjskiego z uwagi na ustawienie stanowiska obserwatora z przodu (co zapewniało doskonałą widoczność) i planowane jego uzbrojenie. Royal Flying Corps zwróciło jednak uwagę na słabe osiągi samolotu, a zwłaszcza na małą moc silnika. Pomimo zainteresowania lotnictwa, wytwórnia zrezygnowała z jego produkcji na rzecz budowy kolejnego samolotu Airco DH.2. Wytwórnia przekazała jednak plany DH.1 do wytwórni Savages Limited of King’s Lynn[1], w której zamontowano w samolocie silnik Beardmore o mocy 121 KM, przez co poprawiły się jego osiągi, choć jednocześnie zwiększyła się masa. W wytwórni tej wyprodukowano 99 samolotów z mocniejszym silnikiem, oznaczonych jako DH.1A[2]. Samoloty produkowane seryjnie zostały także wyposażone w karabin maszynowy obsługiwany przez obserwatora[1][3].
Samoloty DH.1A znalazły się na wyposażeniu lotnictwa brytyjskiego, gdzie służyły w 14. dywizjonie RFC[3], działającym na Bliskim Wschodzie. Jeden z tych samolotów znalazł się na wyposażeniu 1. dywizjonu Australian Flying Corps[4]. Samolot użytkowano na froncie na Bliskim Wschodzie do 1917 roku. Pozostałe samoloty służyły do szkolenia pilotów i obserwatorów i znalazły się na wyposażeniu Centralnej Szkoły Lotniczej w Upavon, siedmiu dywizjonów szkolnych i jednym dywizjonie zapasowym[3].
Samolot DH.1 był dwupłatem o konstrukcji drewnianej, kratownicowej. W przedniej części kadłuba mieściła się gondola z miejscami dla załogi, z przodu kabina obserwatora, a za nią pilota. Za fotelami załogi znajdował się silnik napędzający śmigło pchające. Podwozie było stałe, klasyczne z płozą ogonową[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.