Adam Tarło (generał)

Adam Tarło herbu Topór (zm. 4 lutego 1770 roku^[1]) – generał major wojsk koronnych, starosta goszczyński w 1730 roku^[2], starosta brzegowski, skalski.

Ten artykuł dotyczy generała majora wojsk koronnych. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Adam Tarło

Topór
Rodzina	Tarłowie herbu Topór
Data śmierci	4 lutego 1770
Ojciec	Józef Tarło
Żona	Salomea Mierzejewska
Dzieci	Szymon Ewa Bonawentura

Życiorys

Poseł ziemi czerskiej na sejm elekcyjny 1733 roku, jako rotmistrz i deputat z powiatu grójeckiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku^[3]. Poseł z województwa podolskiego na sejm nadzwyczajny 1733 roku^[4] i sejm 1740 roku^[5]. Był posłem województwa podolskiego na sejm 1746 roku^[6]. Był posłem z województwa mazowieckiego na sejm 1750 roku^[7].

W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła wrogiego realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku, poseł województwa podolskiego na sejm 1767 roku^[8].

Od 1792 roku pułkownik pieszego regimentu łanowego. Patent generalski uzyskał w 1750 roku. Dokonał remontu pałacu w Skale Podolskiej^[9]. Zbudował także zamek w Zbrzyziu.

Przypisy

1. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 276
2. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo goszczyńskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 276.
3. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 58.
4. Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 310.
5. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1859, s. 710.
6. Dyaryusze sejmowe z wieku XVIII.T.II. Dyaryusz sejmu z r. 1746. Diaria comitiorum Poloniae saeculi XVIII i Diarium comitiorum anni 1748 wydał Władysław Konopczyński, Warszawa 1912, s. 238
7. Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 28.
8. Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 665.
9. Skała, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 643.

Bibliografia

• H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2, wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 316642407
• NUKAT: n2011169191