Loading AI tools
polski działacz społeczny, opozycjonista, senator I kadencji i żołnierz AK Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Stanowski (ur. 19 kwietnia 1927 w Gdańsku, zm. 7 lutego 1990 w Lublinie) – polski działacz katolicki, więzień stalinowski, opozycjonista w czasach PRL, senator I kadencji.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1927 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 lutego 1990 |
| Senator I kadencji | |
| Okres |
od 18 czerwca 1989 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 | |
Syn Stanisława (1886–1963), urzędnika polskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej w Wolnym Mieście Gdańsku, potem w Toruniu, działacza Stronnictwa Pracy i Stronnictwa Demokratycznego, oraz Zofii z domu Lateiner. Od 1941 w konspiracyjnych grupach katolickich, od 1942 w Szarych Szeregach, od 1943 żołnierz Armii Krajowej w Zgrupowaniu Pułku Baszta[1]. Brał udział w powstaniu warszawskim (pseudonim „Saski”)[2]. Po wojnie działacz Sodalicji Mariańskiej, w latach 1948–1949 sekretarz generalny krajowego związku akademickich Sodalicji Mariańskich. Pod koniec lat 40. dwukrotnie był aresztowany przez funkcjonariuszy UB. W 1951 skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie na 7 lat pozbawienia wolności, więziony w Zakładzie Karnym we Wronkach, został zwolniony w 1955. Rok później ukończył pedagogikę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1969 uzyskał stopień naukowy doktora. Od połowy lat 50. był pracownikiem naukowym KUL oraz działaczem Klubu Inteligencji Katolickiej. Przez wiele lat pełnił funkcję redaktora miesięcznika „Więź” oraz redaktora „Zeszytów Naukowych KUL”.
Według Macieja Sobieraja był tajnym współpracownikiem SB jako TW „Romuald”[3]. Miał być zarejestrowany do 1982[4]. W latach 1982–1989 był rozpracowywany przez funkcjonariuszy bezpieki[5].
Od połowy lat 70. prowadził aktywną działalność opozycyjną. W 1976 sygnował List 101, zainicjowany przez przeciwników zmian w Konstytucji PRL. Autor artykułów w niezależnym piśmie „Spotkania”. W 1978 został jednym z członków założycieli i wykładowcą Towarzystwa Kursów Naukowych.
W 1980 przewodniczący tymczasowego komitetu założycielskiego, następnie komisji uczelnianej NSZZ „Solidarność” na KUL, ze względu na stan zdrowia zrezygnował w październiku 1981. Członek MKZ Regionu Środkowo-Wschodniego związku, a w 1981 szef zespołu doradców zarządu regionu. Był redaktorem naczelnym niezależnego pisma „Miesiące” oraz ekspertem na I Krajowym Zjeździe Delegatów w Gdańsku[5].
W stanie wojennym członek tajnego Tymczasowego Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”[6], kierownik podziemnej Wszechnicy Związkowej oraz uczestnik niejawnej Rady Edukacji Narodowej[1]. W latach 1986–1990 był współtwórcą i kierownikiem Studium Katolickiej Nauki Społecznej przy Duszpasterstwie Ludzi Pracy w Stalowej Woli. Do końca lat 80. wielokrotnie zatrzymywany i poddawany rewizjom[4].
Członek Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie[5]. Brał udział w rozmowach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw oświaty, nauki i postępu technicznego. W czerwcu 1989 został wybrany na senatora I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego w województwie lubelskim. Zmarł w lutym 1990 w trakcie senackiej kadencji. Pochowany w części komunalnej cmentarza przy ul. Lipowej w Lublinie (kwatera P4KK–1–26)[7].
Miał trzech synów, w tym Krzysztofa Stanowskiego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
