Abakus (architektura)

Abakus (gr. ábaks, łac. abacus) – czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny^[1], pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.

Abakus kolumny romańskiej

Schemat porządku jońskiego

Zobacz hasło abakus w Wikisłowniku

W porządku doryckim i toskańskim płytka jest kwadratowa i oparta na echinusie, w jońskim i korynckim ma kształt prostokąta o zdobionych i zaokrąglonych krawędziach. W porządku doryckim abakus w połączeniu z echinusem tworzy właściwą głowicę^[2]. Na abakusie spoczywa najniższa część belkowania, czyli architraw.