Loading AI tools
amerykański sztuczny satelita Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ATS 1 (ang. Applications Technology Satellite 1) – amerykański satelita technologiczny, służący do testowania podzespołów przyszłych satelitów, głównie telekomunikacyjnych i meteorologicznych. Zbudowany dla NASA przez firmę Hughes, został wyniesiony na orbitę w grudniu 1966 roku. Satelita działał do 1985 roku, w którym to czasie testował głównie urządzenia łącznościowe i obserwacyjne.
.jpg) | |
| Inne nazwy |
ATS-B, Advanced Tech. Sat. 1, ATS1 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1966-110A |
| Indeks NORAD |
S02608 |
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
35 740,1 km[1] |
| Apogeum |
35 781,3 km |
| Okres obiegu |
1434,4 min |
| Nachylenie |
2,8° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
7 grudnia 1966 02:09:00 UTC |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
352 kg |
Firma Hughes pierwsze doświadczenia w zakresie komunikacyjnych satelitów geostacjonarnych zdobyła budując pionierskie satelity serii Syncom, Syncom 1, 2 i 3, bazujące na platformie HS-301. Drugą generację satelitów, reprezentował Intelsat 1 zbudowany na platformie HS-303. Kolejny etap rozwoju statków tego typu reprezentowały satelity oparte na platformie HS-303A, na podstawie której powstały satelity Intelsat 2[2].
Kolejnym etapem rozwoju była testowa platforma HS-306, do której należał m.in. ATS 1. W porównaniu do poprzedników zwiększono masę satelitów, zewnętrzne wymiary, moc nadajników i ilość zabieranego na pokład paliwa. Powtórzono układ konstrukcyjny znany z wcześniejszych konstrukcji tj. cylindryczny kształt kadłuba, przez którego środek przechodził element konstrukcyjny w formie walca, na którego końcach z jednej strony znajdował się silnik rakietowy, a z drugiej anteny radiowe. Pomiędzy ścianami cylindra a środkiem satelity znajdowały się baterie, elektronika i zapas paliwa niezbędny do utrzymania odpowiedniej pozycji na orbicie. Góra i dół satelity były zabezpieczone osłonami termicznymi. Boki były pokryte panelami ogniw słonecznych, które generowały moc 180 W i współpracowały z akumulatorem kadmowo-niklowym o pojemności 26 Ah[3]. Wysokość satelity wynosiła 135 cm, średnica 142 cm. Statek był stabilizowany obrotowo[4].
Głównym zadaniem satelity ATS 1 było testowanie metod wykonywania zdjęć meteorologicznych, ich przesyłania do stacji naziemnych, a także retransmisja danych meteorologicznych pochodzących z innych źródeł, w tym stacji naziemnych. Dodatkowo testowano ulepszone metody transmisji danych. W ramach testowania środowiska pracy przyszłych satelitów geostacjonarnych, na ATS 1 zamontowano czujniki mierzące m.in. promieniowanie kosmiczne i natężenie ziemskiego pola magnetycznego[5]. Do urządzeń biorących udział w badaniach należały m.in.:
Misja rozpoczęła się 7 grudnia 1966 roku, kiedy rakieta Atlas SLV-3 Agena D wyniosła z kosmodromu Cape Canaveral Air Force Station na orbitę okołoziemską satelitę technologicznego ATS 1. Po znalezieniu się na orbicie ATS 1 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-110A[9]. Satelitę umieszczono na orbicie geostacjonarnej, nad Pacyfikiem[4].
Większość testów i eksperymentów przeprowadzonych przez ATS 1 uznano za udane. Transmisję danych w czasie rzeczywistym z satelity prowadzono do 1970 roku. Po tym czasie satelitę wykorzystywały różnego rodzaju instytucje w tym NOAA[4]. Satelita zakończył pracę w 1985 roku[3].
Satelita pozostaje na orbicie geostacjonarnej, której parametry to 35 740,1 km w perygeum i 35 781,3 km w apogeum[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
