7 Grupa Artylerii

7 Grupa Artylerii (7 GA) – grupa artylerii Wojska Polskiego II RP.

7 Grupa Artylerii została utworzona w terminie do 15 stycznia 1929 r. na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 r. Proces formowania grupy zakończony został w marcu tego roku. Dowództwo grupy powstało na bazie dotychczasowego 7 Okręgowego Szefostwa Artylerii.

Minister spraw wojskowych rozkazem B. Og. Org. 403 Tjn. Org. II, ogłoszonym 18 maja 1929, przydzielił 11 dywizjon artylerii konnej pod względem wyszkolenia z 7 do 8 Grupy Artylerii^[1].

Dowództwu 7 Grupy Artylerii podporządkowane zostały oddziały i pododdziały organicznej artylerii wielkich jednostek piechoty i kawalerii oraz jednostki artylerii Odwodu Naczelnego Wodza, stacjonujące na terenie Okręgu Korpusu Nr VII.

Obsada personalna

Dowództwo Artylerii Okręgu Generalnego „Poznań”

Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Poznań”

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr (VII 1921–1926)

• szef - płk art. Edmund Knoll-Kownacki (1 IX 1921 – VIII 1922)
• szef - gen. bryg. Jan Medwadowski (od 25 VI 1924)
• zastępca szefa - płk art. Mikołaj Gomólicki (od 2 X 1925)

7 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926–1928)

• szef - gen. bryg. Jan Medwadowski (1926 – 22 III 1929 → dowódca 7 GA)
• zastępca szefa - płk art. Mikołaj Gomólicki (1926 – 22 III 1929 → szef 7 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia)

7 Grupa Artylerii (1929-1939)

• gen. bryg. Jan Medwadowski (III 1929 – I 1930)
• płk art. Mieczysław Maciejowski (I – 30 XI 1930)
• płk art. Jan Chmurowicz (XII 1930 – IX 1931)
• płk art. Michał Jancewicz (do 1939)

Ordre de Bataille 7 Grupy Artylerii w 1939

Dowództwo 7 Grupy Artylerii w Poznaniu

• dowódca grupy - płk art. Michał Jancewicz → dowódca artylerii Armii „Poznań”
• oficer sztabu - mjr art. Wojciech Wilkoński → I oficer sztabu dowódcy artylerii Armii „Poznań”

artyleria ONW:

• 7 pułk artylerii ciężkiej wielkopolskiej w Poznaniu

artyleria wielkich jednostek:

• 14 Wielkopolski pułk artylerii lekkiej w Poznaniu
• 17 pułk artylerii lekkiej w Gnieźnie
• 25 pułk artylerii lekkiej w Kaliszu (II dywizjon w Ostrowie Wlkp.)
• 17 dywizjon artylerii ciężkiej w Gnieźnie
• 7 dywizjon artylerii konnej

Przypisy

1. Dodatek Tajny Nr 8 do Dziennika Rozkazów z 18 maja 1929, poz. 14. [w:] Oddział II, sygn. I.303.4.184, s. 11 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23].

Bibliografia

• Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
• Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
• Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
• RomanR. Łoś RomanR., Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069. Brak numerów stron w książce
• Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.
• Wojciech Wilkoński, Działania artylerii armii "Poznań" w 1939, Wojskowy Przegląd Historyczny, Warszawa 1983, Nr 4 (106) s. 194-202.