40 Pułk Piechoty (LWP)

40 Pułk Piechoty (40 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Ten artykuł dotyczy 40 Pułku Piechoty ludowego Wojska Polskiego. Zobacz też: 40 Pułk Piechoty.

40 Pułk Piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1949
Tradycje
Kontynuacja	40 Pułk Zmechanizowany
Organizacja
Numer	JW 2493[1][2]
Dyslokacja	Bolesławiec[3]
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	11 Dywizja Piechoty[3] 10 Dywizja Zmechanizowana

Maxim - podstawowy ckm pułku

Sformowany w Łodzi na podstawie rozkazu nr 58 Naczelnego Dowództwa WP z 15 marca 1945, w oparciu o etat wojenny sowieckiego pułku strzeleckiego.

Wchodził w skład 11 Dywizji Piechoty. W 1949 przeformowany został w 40 Zmotoryzowany pułk piechoty i podporządkowany dowódcy 10 Dywizji Zmechanizowanej. Stacjonował w Bolesławcu.

Struktura organizacyjna

dowództwo i sztab

• 3 bataliony piechoty
• kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
• baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
• plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

żołnierzy 2915 (w tym oficerów – 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765).

sprzęt:

162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

Okres powojenny

40 pułk piechoty 11 Dywizji Piechoty w ramach ochrony granicy, po zluzowaniu batalionu 34 pp, przejął po nim odcinek granicy i obsadził go następująco^[4]:

1. I batalion – plutonami w trzech strażnicach, linia rozgraniczenia (wył) Strzegów^[4];
2. II batalion – odcinek od Strzegowa-Mielna do Bisdorf obsadził plutonami cztery strażnice^[4].

W 1945 pluton saperów pułku uczestniczył w rozminowaniu terenów od ujścia Nysy Łużyckiej do miejscowości Mużaków^[5].

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku

• ppłk Liciński^[6]
• ppłk Kazimierz Ilnicki (od stycznia do 26 sierpnia 1946)^[7]

Oficerowie

• Jerzy Ejmont

Przekształcenia

1. 40 pułk piechoty → 40 Zmotoryzowany pułk piechoty → 40 pułk zmechanizowany^{[uwaga 1]} → 25 pułk zmechanizowany → 23 Śląska Brygada Obrony Terytorialnej → 19 batalion Obrony Terytorialnej → oddział specjalny Żandarmerii Wojskowej → Jednostka Wojskowa AGAT
2. 25 pułk piechoty (LWP)↘ rozformowany w 1949

Uwagi

1. 40 pułk zmechanizowany przejął numer i bojowe tradycje 25 pułku piechoty

Przypisy

1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP Nr 053/Org. z 30.03.1946
2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
3. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
4. Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 95
5. Zeszyty Lubuskie nr. 22 s. 30
6. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 251.
7. Zygmunt Traczyk, Stanisław Komar: Dowódcy 5 Saskiej Dywizji Piechoty (1945–1957) noty biograficzne. s. 22.

Bibliografia

• Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
• Wydawnictwo Lubuskiego Towarzystwa Kultury 1987 r. – Zeszyty Lubuskie nr. 22 /Gubin,zarys historii miasta
• Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 95. ISBN 978-83-88059-54-4.