Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 Brygada Łączności im. gen. broni Władysława Korczyca[2] – jednostka operacyjna wojsk łączności podlegała Sztabowi Generalnemu Wojska Polskiego. Brygada stacjonowała w Wałczu.
Odznaka pamiątkowa zatwierdzona przez MON w 1993 r. | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
29 lutego 1976 |
Rozformowanie |
31 grudnia 2001 |
Patron |
gen. Władysław Korczyc[1] |
Tradycje | |
Święto |
29 czerwca |
Nadanie sztandaru |
29 czerwca 1994 |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk mgr inż. Stanisław Markowski |
Ostatni |
płk dypl. Wojciech Reszka |
Organizacja | |
Numer |
JW 2016 |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Rozkazem Dowódcy Wojsk Lądowych z 14 maja, brygadę rozwiązano z dniem 31 grudnia 2001 roku.
W związku ze zmianami organizacyjnymi i planowanymi zadaniami dla sił Układu Warszawskiego powstała potrzeba rozbudowy i reorganizacji wojsk łączności. Skutkiem tego wiosną 1976, rozkazem Szefa Sztabu Generalnego nr 076/Org. na bazie 1 Pułku Łączności w Wałczu do dnia 29.02.1976 nakazano utworzyć 2 Brygadę Łączności. Razem z pułkiem powyższym rozkazem rozwiązano stacjonujące w tym samym obiekcie 64 batalion WSD (wszedł w skład tworzonej brygady) i 95 batalion KSD, który stał się zalążkiem nowo tworzonego 24 Pułku Łączności KSD w Kwidzynie.
Etat nowo tworzonej brygady, zgodnie ze wspomnianym zarządzeniem przewidywał 1859 oficerów i żołnierzy oraz 23 pracowników wojska.
Z dniem 31 grudnia 2001 rozwiązano brygadę, a jej tradycje przejął 100 batalion łączności[3].
3 września 1994 brygada przejęła tradycje:
Zasadniczym zadaniem operacyjnym brygady, wraz z 15 Brygadą Radioliniowo-Kablową z Sieradza było zabezpieczenie systemu łączności stanowisk dowodzenia Frontu Północnego działającego w ramach Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego poprzez budowę polowych węzłów łączności przy zasadniczych, wysuniętych i zapasowych stanowiskach dowodzenia frontu.
Od strony logistycznej, realizacja samych stanowisk dowodzenia była wykonywana przez 2 Pułk Zabezpieczenia.
Osiąganie wyższych stanów gotowości bojowej. Utrzymywanie gotowości do rozwijania i eksploatowania stanowisk dowodzenia szczebla strategicznego na okres mobilizacyjnego i operacyjnego rozwijania wojsk oraz prowadzenia operacji obronnej.
Osiąganie wyższych stanów gotowości bojowej. Utrzymywanie gotowości do mobilizacyjnego rozwinięcia, przemieszczenia się do rejonów alarmowych, wydzielania sił i środków dla potrzeb funkcjonowania stanowisk dowodzenia Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Utrzymywanie gotowości do zabezpieczenia funkcjonowania stanowisk dowodzenia Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i Wielonarodowego Korpusu Północ – Wschód.
W dniach 20-28 czerwca 1991 na poligonie w Karwicach odbyły się (wraz z udziałem sił i środków brygady) próby w warunkach polowych, pierwszych prototypowych aparatowni cyfrowych WŁC, oraz próby pracy urządzeń telefaksowych produkcji amerykańskiej w kanale telefonicznym radiostacji R-161AP. W próbach brali udział przedstawiciele firm amerykańskich. W dniach 7-15 stycznia 1992 brygada była kontrolowana przez Inspekcję Sił Zbrojnych. Przewodniczącym inspekcji był gen. Bolesław Matusz. W czerwcu 1992 roku w Żaganiu siły i środki brygady wzięły udział w ćwiczeniu "LATO-92". Węzeł łączności wizytował Minister Obrony Narodowej Janusz Onyszkiewicz oraz liczne organizacje kombatanckie. W lipcu 1992 w ramach rozliczeń z wojskami ZSRR opuszczającymi teren Polski, na terenie 10 Pułku Łączności we Wrocławiu, przekazano Armii Radzieckiej dwa komplety eksploatowanej w brygadzie węzłowej stacji satelitarnej – R-440W (ros. Р-440-У). Pułki okręgowe i rodzajów sił zbrojnych wyzbyły się, pozostałego elementu tego systemu – stacji końcowych. Satelita jest na orbicie prawdopodobnie do dzisiaj. Stacja węzłowa składała się z 5 samochodów specjalnych i czterokołowej przyczepy antenowej. Jesienią 1992 dowódca brygady ogłosił konkurs na odznakę pamiątkową. Jury w którego skład wchodzili oprócz dowódcy także i jego poprzednicy oraz przedstawiciele korpusów oficerów, chorążych i podoficerów, wybrało jeden z projektów złożonych przez starszego inżyniera brygady ppłk Marka Kiersztyna. Wiosną 1993 roku zaproponowany wzór odznaki został zatwierdzony przez Ministra Obrony Narodowej.
W dniu 29 czerwca 1994 w święto jednostki, Prezydenta RP nadano 2 Brygadzie Łączności nowy sztandar ufundowany przez społeczeństwo i instytucje miasta Wałcza. Rodzicami chrzestnymi sztandaru byli: łączniczka AK z Powstania Warszawskiego pani Krystyna Hojka i prezes Związku Łącznościowców w Anglii pan ppłk rez. inż. Jerzy Juszczyk. Wręczenia sztandaru w imieniu Prezydenta RP dokonał Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego – Minister Henryk Goryszewski.
Wraz ze sztandarem w dniu 3 września 1994, decyzją Ministra Obrony Narodowej Admirała Piotra Kołodziejczyka, 2 Brygada Łączności przyjęła tradycje przedwojennych jednostek łączności:
W czerwcu 1995 weszły w życie nowe zmiany etatowe – wprowadzono podobnie jak na szczeblu MON nowe struktury logistyki brygady. Dotychczasowych zastępców dowódcy: szefa służb technicznych i kwatermistrza zastąpiła jedna osoba – szef logistyki. W sztabie brygady dotychczasowe komórki techniczne i kwatermistrzowskie zastąpiły sekcje: planowania, materiałowa i techniczna. Dawni starsi inżynierowie i szefowie służb stali się od tego momentu oficerami logistyki. Podobne struktury powstały w batalionach dowodzenia.
W maju 1996 do brygady trafiły, nowo wyprodukowane przez nasz przemysł cyfrowe aparatownie RWŁC-10. Stały się one zalążkiem cyfryzacji polowych systemów łączności. 15 czerwca 1996 brygadę odwiedziła grupa oficerów angielskich. 29 czerwca 1996 roku w XX rocznicę powstania 2 Brygady Łączności wprowadzono, zatwierdzony przez MON – emblemat brygady, noszony na prawym ramieniu munduru przez jej żołnierzy. Z tej okazji jednostkę odwiedzili byli dowódcy brygady: pułkownicy Markowski i Augustynowicz oraz dowódca 5 i 1 Pułku Łączności płk Mieczysław Kluka. 1 lipca 1996 rozwiązano stacjonującą na terenie brygady, istniejącą w Wałczu od czasów powojennych – Orkiestrę Garnizonową. W sierpniu 1996 w ramach międzynarodowych spotkań "Partnerstwo dla Pokoju" wysłano do Austrii nowe cyfrowe aparatownie RWŁC-10. Jednocześnie w tym samym czasie powołano do życia nowy pododdział – kompanię cyfrową. 15 września 1996 brygadę odwiedziła grupa brytyjskich łącznościowców z tzw. Brygady Szczurów Pustyni Armii Renu, stacjonujących w Niemczech. 26 lutego 1997 wizytował brygadę przedstawiciel wojsk NATO amerykański generał WIT. Asystował mu szef wojsk łączności i informatyki MON – gen. Witold Cieślewski. Od kwietnia 1997 wszedł w życie nowy etat brygady. Rozwiązano batalion TI a utworzono nowe. Sprzęt łączności utajnionej wszedł w skład batalionów dowodzenia i innych pododdziałów. Istniejąca już kompania cyfrowa weszła w skład 4 batalionu.
Nowy etat zawierał:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.