291 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

291 Dywizja Strzelecka (ros. 291-я Гатчинская Краснознамённая ордена Кутузова стрелковая дивизия) – dywizja Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej.

291 Dywizja Strzelecka

291-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	12 lipca 1941
Rozformowanie	po 11 maja 1945
Nazwa wyróżniająca	Gatczyńska
Dowódcy
Pierwszy	płk Nikołaj Truszkin
Ostatni	gen. mjr Wasilij Zajonczkowskij
Działania zbrojne
Front wschodni (II wojna światowa) operacja leningradzko-nowogrodzka operacja sandomiersko-śląska operacja praska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	lądowe
Formacja	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	67 Armia → 21 Armia
Skład	181 Pułk Strzelecki, 309 Pułk Strzelecki, 1025 Pułk Strzelecki, 838 Pułk Artylerii
Odznaczenia

Dywizja sformowana w lipcu 1941 roku^[1] . Od sierpnia 1941 do stycznia 1944 uczestniczyła w obronie Leningradu, jak i w przełamaniu blokady^[2] .

Od stycznia 1945 na ziemiach polskich, jej szlak prowadził przez Piekary Śląskie, Bytom^[3] (27 stycznia^[2] ), Strzelin, Piławę Górną (8 maja^[4]). Wojnę zakończyła w Czechach, 10 maja 1945 osiągając Jaroměř^[2] .

Dowódcy dywizji

• płk Nikołaj Truszkin (12.07.1941 – 15.09.1941),
• gen. mjr Michaił Jenszyn (25.10.1941 – 01.11.1942),
• płk Gieorgij Buchowiec (16.09.1941 – 21.10.1941),
• płk Wasilij Zajonczkowskij (02.11.1942 – 19.08.1944),
• płk Nikołaj Fomiczow (20.08.1944 – 05.09.1944),
• płk Iwan Krowiakow (06.09.1944 – 26.09.1944),
• gen. mjr Wasilij Zajonczkowskij (27.09.1944 – 16.02.1945),
• płk Aleksandr Grigoriew (17.02.1945 – 20.03.1945),
• gen. mjr Wasilij Zajonczkowskij (21.03.1945 – 11.05.1945).