15 Pułk Huzarów (austro-węgierski)

Pułk Huzarów Arcyksięcia Franciszka Salwatora Nr 15 (HR. 15) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Huzarów Nr 15. Zobacz też: inne pułki huzarów noszące numer „15”.

15 pułk huzarów

Husarenregiment Nr 15

Historia
Państwo	Austro-Węgry
Rozformowanie	1918
Nazwa wyróżniająca	Galicyjski
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	kawaleria

Szef pułku FM Christian Ernest von Brandenburg-Bayreuth

Szef pułku Franz Salvator

Wachmistrz HR. 15

Pełna nazwa niemiecka: Husarenregiment Erzherzog Franz Salvator Nr 15^[1].

Historia pułku

W 1701 roku został utworzony Pułk Dragonów. W 1798 roku oddział został przemianowany na 7 Lekki Pułk Dragonów, w 1802 roku na 2 Pułk Dragonów, w 1860 roku na 10 Pułk Kirasjerów, w 1867 roku na 10 Pułk Dragonów i w końcu, w 1873 roku na 15 Pułk Huzarów^[2].

W 1883 roku sztab pułku stacjonował w Debreczynie na terytorium 7 Korpusu, a kadra zapasowa w Nyíregyháza^[3].

W 1914 roku komenda pułku razem z 1. dywizjonem stacjonowała w Gyöngyös, 2. dywizjon w Miszkolcu, a kadra zapasowa w Nyíregyháza. Pułk wchodził w skład 6 Brygady Kawalerii w Miszkolcu^[2]. Żołnierze nosili attylę ciemnoniebieską, a guzy do pętlic („oliwki”) były złote; czako – popielate^[4].

Organizacja pokojowa pułku

• Komenda
• pluton pionierów
• patrol telegraficzny
• kadra zapasowa
• 1. dywizjon
• 2. dywizjon

W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.

Szefowie pułku

Kolejnymi szefami pułku byli:

• FM margrabia Christian Ernest von Brandenburg-Bayreuth (1701 – †20 V 1712),
• król Bawarii Maksymilian I Józef Wittelsbach (1814 – 1817),
• król Bawarii Ludwik I Wittelsbach (1817 – 1825 jako książę korony Ludwik Karol August oraz 1825 – †29 II 1868),
• arcyksiążę, generał kawalerii Franciszek Salwator Toskański (od 1898)^[2].

Żołnierze

Komendanci pułku

• płk Albert Bülow von Wendhausen (1859 – 1860 → stan spoczynku)
• płk Heinrich Esquire Isaacson (1860 – )
• płk Michael Hertlein (1883)
• ppłk Alfons van der Sloot von Vaalmingen (1913 – 1914^[2])

Oficerowie

• por. Henryk Starzeński

Przypisy

1. Za: "Österreich-Ungarns letzter Krieg" – według pułkownika D. Maximiliana Enhla.
2. Schematismus 1914 ↓, s. 722.
3. Militär-Schematismus 1883 ↓, s. 594.
4. Jung 2020 ↓, s. 39.

Bibliografia

• Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914–1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. OCLC 316449958. Brak numerów stron w książce
• Peter Jung: Armia austro-węgierska w I wojnie światowej. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2020. ISBN 978-83-8178-241-8.
• Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).