11 Pułk Artylerii Ciężkiej (PSZ)

11 Pułk Artylerii Ciężkiej (11 pac) ang. 11th Polish Medium Regiment^[1] – oddział artylerii ciężkiej Polskich Sił Zbrojnych.

11 Pułk Artylerii Ciężkiej

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1942
Rozformowanie	1947
Tradycje
Rodowód	7 pac
Dowódcy
Pierwszy	płk Tadeusz Frączek
Ostatni	ppłk Stanisław Oyrzyński
Działania zbrojne
kampania włoska
Organizacja
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	2 Grupa Artylerii

Formowanie i zmiany organizacyjne

114,3 mm (4,5-calowa) armata

Szlak bojowy 11 pac

Pułk powstał w październiku 1942 roku z przemianowania 7 Pułku Artylerii Ciężkiej, ewakuowanego z ZSRR wraz z Armią Andersa. Wchodził początkowo w skład "Artylerii Ciężkiej" Armii Polskiej na Wschodzie, "Grupy Artylerii Armii" potem w skład 2 Grupy Artylerii wspierającej 2 Korpus. Pułk posiadał dwa dywizjony. W skład każdego dywizjonu wchodziły dwie baterie artylerii po cztery 114,3 mm (4,5-calowe) armaty.

Organizacja i obsada personalna

Dowódcy:

• ppłk/płk Tadeusz Frączek^[2][3]
• ppłk Stanisław Oyrzyński^[4]

Zastępcy dowódcy

• mjr Tadeusz Wirth^[5]
• mjr Teodor Dobrowolski^[4]

• adiutant – por./kpt. Tadeusz Maryański^[4]

Dowódcy I dywizjonu

• mjr Tadeusz Ostrowicz^[5]
• kpt. Eugeniusz Wiatr^[4]

Dowódcy II dywizjonu

• kpt. Antoni Wojtyra^[5]
• kpt. Witold Brocki^[4]
• zastępca dowódcy II dyonu – por. Józef Lewandowski (VII 1945 – XII 1946)^[6]

Każdy dywizjon posiadał dwie baterie artylerii po cztery 114,3 mm (4,5-calowe) armaty.