115 Pułk Piechoty (II RP)

115 Pułk Piechoty (115 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Ten artykuł dotyczy polskiego 115 Pułku Piechoty. Zobacz też: inne pułki piechoty noszące numer „115”.

115 Pułk Piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Czesław Rzedzicki
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	41 Dywizja Piechoty

115 pułk piechoty nie występował w organizacji pokojowej Wojska Polskiego. Został sformowany w sierpniu 1939, w mobilizacji alarmowej przez Ośrodek Wyszkolenia Rezerw Piechoty w Różanie dla rezerwowej 41 Dywizji Piechoty, z wyjątkiem III batalionu, który organizowany był na początku września w I rzucie mobilizacji powszechnej przez 13 pułk piechoty w Pułtusku. Gotowość do działania (bez III batalionu) miał osiągnąć w ciągu 54 godzin^[1].

W kampanii wrześniowej 1939 pułk walczył w składzie macierzystej dywizji.

Organizacja i obsada personalna pułku

• dowództwo
  • dowódca – ppłk Czesław Rzedzicki
  • adiutant – kpt. Stefan Parfiniewicz^[2]
• I batalion – mjr Karol Fanslau
• II batalion – mjr Andrzej Józef Mika
• dowódca 4 kompanii strzeleckiej – kpt. Ryszard Roman^[3]
• dowódca 6 kompanii strzeleckiej – kpt. Zbigniew Stanisław Stańczewski †1940 Charków^[4]
• III batalion – mjr Władysław Klucz