(13) Egeria

(13) Egeria – jedna z większych planetoid z pasa głównego.

(13) Egeria

Obraz uzyskany przez Very Large Telescope
Odkrywca	Annibale de Gasparis
Data odkrycia	2 listopada 1850[1]
Numer kolejny	13
Charakterystyka orbity (2024-10-17)
Przynależność obiektu	pas główny[1]
Półoś wielka	2,5777[1] au
Mimośród	0,0854[1]
Peryhelium	2,3576[1] au
Aphelium	2,7979[1] au
Okres obiegu wokół Słońca	4 lata 50 dni 16[1] godzin
Średnia prędkość	18,52 km/s
Inklinacja	16,53[1]°
Charakterystyka fizyczna
Średnica	202 ± 3[2] km 203 ± 50[1] km
Masa	9,2 ± 2,1×1018[2] kg
Średnia gęstość	2,13 ± 0,49[2] g/cm3
Okres obrotu	ok. 7,045[1] h
Albedo	0,087[2] 0,049 ± 0,028[1]
Jasność absolutna	ok. 6,91[1]m
Typ spektralny	G[1]
Średnia temperatura powierzchni	~ 178 K
Satelity naturalne	brak danych

Odkrycie

Planetoida została odkryta 2 listopada 1850 roku w Neapolu przez Annibale’a de Gasparisa^[1]. Jej nazwa pochodzi od Egerii, nimfy wodnej z mitologii rzymskiej.

Orbita

Orbita (13) Egerii jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 16,53°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lat i 51 dni, krążąc w średniej odległości 2,58 au od Słońca^[1]. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,52 km/s.

Właściwości fizyczne

(13) Egeria ma średnicę ok. 202 km. Jej albedo szacowane jest na 0,087^[2] lub około 0,05, a jasność absolutna wynosi około 6,91^m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 174–178 K. Egeria zalicza się do planetoid węglowych typu G.

Zobacz też

• lista planetoid 1–1000
• lista ponumerowanych planetoid

Przypisy

1. (13) Egeria w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [dostęp 2024-12-30]
2. P. Vernazza et al.. VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. „Astronomy and Astrophysics”. 54, s. A56, 2021. (ang.).

Bibliografia

• (13) Egeria w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• (13) Egeria w bazie Minor Planet Center (ang.)

Linki zewnętrzne

• Diagram orbity (13) Egeria w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)