(1249) Rutherfordia

(1249) Rutherfordia – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 117 dni w średniej odległości 2,22 au. Została odkryta 4 listopada 1932 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od miasta Rutherford na przedmieściach Nowego Jorku^[1][2]. Niektóre źródła błędnie podają, że nazwa pochodzi od Ernesta Rutherforda (1871–1937), nowozelandzkiego chemika i fizyka, laureata nagrody Nobla^[3]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1249) 1932 VB.

(1249) Rutherfordia

Odkrywca	Karl Reinmuth
Data odkrycia	4 listopada 1932
Numer kolejny	1249
Oznaczenie tymczasowe	1932 VB
Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność obiektu	Pas główny
Półoś wielka	2,2241 au
Mimośród	0,0759
Peryhelium	2,0552 au
Aphelium	2,3931 au
Okres obiegu wokół Słońca	3 lata 116 dni 13 godzin
Średnia prędkość	19,97 km/s
Inklinacja	4,87°
Charakterystyka fizyczna
Średnica	13,063 km
Okres obrotu	(18 h 13 min 23 s) h
Albedo	0,251
Jasność absolutna	11,54m
Typ spektralny	Typ S

Zobacz też

• lista planetoid 1001–2000
• lista ponumerowanych planetoid

Przypisy

1. Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 104. ISBN 3-540-00238-3.
2. John Campbell: Not so. [w:] Rutherford.org.nz [on-line]. [dostęp 2016-03-24]. (ang.).
3. Paul Herget – The Names of the Minor Planets (1968)

Bibliografia

• (1249) Rutherfordia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• (1249) Rutherfordia w bazie Minor Planet Center (ang.)

Linki zewnętrzne

• Diagram orbity (1249) Rutherfordia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)