Żyła jajnikowa

Żyła jajnikowa (łac. vena ovarica) – naczynie żylne zbierające krew z jajnika, jajowodu i macicy. Powstaje we wnęce jajnika i uchodzi po prawej stronie do żyły głównej dolnej, a po lewej stronie do żyły nerkowej lewej.

Żyła jajnikowa

ovarian vein

vena ovarica

naczynia żeńskich narządów rozrodczych (żyła jajnikowa widoczna poniżej jajnika po lewej stronie rysunku)

naczynia jamy brzusznej (przestrzeń zaotrzewnowa widziana od tylu po usunięciu odcinka piersiowego kręgosłupa)

Przebieg

Przebieg prawej żyły jajnikowej

Prawa żyła jajnikowa rozpoczyna się we wnęce jajnika z licznych gałązek splotu żylnego (mającego dopływy również z jajowodu i macicy), przebiega przez więzadło wieszadłowe jajnika, następnie kieruje się do przestrzeni zaotrzewnowej. W dalszym przebiegu przechodzi nad nerwem płciowo-udowym powyżej nad tętnicą biodrową wspólną i po skrzyżowaniu moczowodu razem z tętnicą nerkową od przodu odchodzi od przebiegu tętnicy jajnikowej biegnąc wzdłuż żyły głównej dolnej i uchodzi do niej poniżej żyły nerkowej prawej.

Przebieg lewej żyły jajnikowej

Lewa żyła jajnikowa rozpoczyna się we wnęce jajnika z licznych gałązek splotu żylnego (mającego dopływy również z jajowodu i macicy), przebiega przez więzadło wieszadłowe jajnika, następnie kieruje się do przestrzeni zaotrzewnowej. W dalszym przebiegu przechodzi nad nerwem płciowo-udowym powyżej nad tętnicą biodrową wspólną i po skrzyżowaniu lewego moczowodu razem z tętnicą nerkową biegnąc wzdłuż niego i uchodzi do żyły nerkowej lewej.

Różnice w przebiegu prawej i lewej żyły jajnikowej

Różnica w przebiegu prawej i lewej żyły jajnikowej zaczyna się zasadniczo dopiero po skrzyżowaniu z moczowodem.

Dopływy

Żyła jajnikowa nie ma dopływów.

Odmiany

Żyła jajnikowa może posiadać zastawki ujściowe.

Zespolenia

Układ żyły wrotnej przez obszar drenowania żyły krezkowej dolnej.

Bibliografia

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 309–310; 420; 431. ISBN 83-200-1628-2.
• Wiesław Łasiński: Anatomia Topograficzna i Stosowana. T. 3. Warszawa: PZWL, 1991, s. 82–83. ISBN 83-200-1323-2.
• Sobotta Atlas Anatomii człowieka. Friedrich Paulsen (red.); Jens Waschke (red.); Witold Woźniak (red. IV wyd. pol.); Kazimierz S. Jędrzejewski (red. IV wyd. pol.). T. 2. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2012, s. 228, 234. ISBN 978-83-7609-709-1.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.