Żerdź (województwo lubelskie)

Żerdź – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Żyrzyn^[4][6].

Zobacz też: Żerdź w innych znaczeniach tego słowa.

Żerdź

wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	puławski
Gmina	Żyrzyn
Liczba ludności (2021)	498[1][2]
Strefa numeracyjna	81
Kod pocztowy	24-103[3]
Tablice rejestracyjne	LPU
SIMC	0394482[4]
Położenie na mapie gminy Żyrzyn Żerdź
Położenie na mapie Polski Żerdź
Położenie na mapie województwa lubelskiego Żerdź
Położenie na mapie powiatu puławskiego Żerdź
51°31′26″N 22°04′05″E[5]

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego^[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego. Liczy około 150 domów.

Wieś stanowi sołectwo gminy Żyrzyn^[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 536 mieszkańców^[9].

Historia

Miejscowość założona została w drugiej połowie XVI wieku około roku 1554 pochodzi od nazwy miary długości używanej w średniowieczu, czyli żerdzi. Pierwsza wzmianka w dokumentach pochodzi z 1603 r. stwierdzająca przynależność tej wsi do parafii w Baranowie, przez księdza. W 1810 r. wieś Żerdź weszła w skład Gminy Żyrzyn. W 1827 r. miejscowość liczyła 774 mórg ziemi. znajduje się w odległości około 16 km od Puław, ok. 120 km od Warszawy.

W dniu 9 sierpnia 1863 roku przez wieś przemaszerował oddział powstańczy pod dowództwem Jana Michała Heidenreicha ps. „Kruk” po zwycięskiej bitwie na szosie Warszawa-Lublin. Powstańcy szli ze zdobytą kasą i jeńcami, których w Żerdzi wypuścili na wolność. Po zakończeniu II wojny światowej wieś skomasowano i zelektryfikowano, wybudowano także budynek szkoły i drogę bitą. Obecnie wieś liczy 622 ha.

Warto wiedzieć

W roku 1936, trzy lata po sensacyjnym odkryciu grodu kultury łużyckiej w Biskupinie, podczas poszerzania drogi wiodącej z Żyrzyna do Baranowa odkryto ślady przedhistorycznej osady zajmującej powierzchnię około 0,40 ha. Na podstawie przeprowadzonych badań archeologicznych ustalono, że osada ta należała do kultury łużyckiej i istniała ok. 1800–1200 lat przed naszą erą. Z tego czasu pochodzą nóż krzemienny, urny z prochami i różne kamienne narzędzia. W późniejszym czasie osada została spalona.