Święty Hieronim (obraz Michaela Willmanna)

Święty Hieronim – obraz śląskiego malarza barokowego, Michaela Willmanna. Obraz sygnowany 'M.willmann/Pinx./1695'.

Święty Hieronim
(nr. inw. VIII-2625)

Autor	Michael Willmann
Data powstania	1695
Medium	olej na płótnie
Wymiary	206 × 122 cm
Miejsce przechowywania
Lokalizacja	Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Płótno jest jednym z czterech dzieł tworzących cykl przedstawiający Ojców Kościoła; trzy pozostałe to Święty Ambroży, Święty Grzegorz i Święty Augustyn.

Opis

Hieronim ze Strydonu był jednym z ojców i doktorów Kościoła, tłumaczem i egzegetą. Willmann wielokrotnie malował Hieronima, głównie jako pokutnika i pustelnika. Jego postać najczęściej przedstawiał jako starca o skórze zwiędłej i ogorzałej od słońca^[1]. Prawdopodobnie miało to związek z treścią listu Hieronima do Eustochiusza:

Szorstki wór okrywał zniekształcone członki, zbutwiała skóra przypominała wyglądem Murzyna, (...) kości, ledwie co trzymające się razem, odgniatały się na gołej ziemi.(...) ciało gnębiłem postem, czuwałem do białego rana^[1]

Jego wizerunki Hieronima były zgodne z propagowaną przez cystersów postawą ascetyczną i ich regułą zakonu.

Św. Hieronim Rubensa z okresu 1615–1618, Galeria Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie

Inspirację do powyższego portretu Hieronima Willmann mógł zaczerpnąć z pracy Antoona van Dycka z ok. 1618^{[uwaga 1]} roku lub z dzieła Petera Paula Rubensa z 1615–1618 roku. W tej wersji św. Hieronim, mimo podeszłego wieku, posiada muskularne ciało zasłonięte jedynie niedbale zarzuconą przez ramię czerwoną draperią^[1].

Proweniencja

Obraz został namalowany dla klasztoru Cystersów w Lubiążu. Po roku 1810 przeniesiono go do Kunst- und Antikenkabinett der Königlichen Universität zu Breslau, w 1853 do Bildergalerie im Ständehaus we Wrocławiu, a w 1880 do kolekcji Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych. W 1942 roku obraz przeniesiono do składnicy w Kamieńcu Ząbkowickim, skąd w 1946 roku został przejęty przez Muzeum Narodowe w Warszawie. W 1981 roku obraz przekazano do Muzeum Narodowego we Wrocławiu^[1].

Uwagi

1. Obraz z 1618 znajdujący się w Galerii Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie.

Przypisy

1. Malarstwo śląskie ↓, s. 252.

Bibliografia

• Ewa Houszka (red. nauk.), Marek Pierzchała, Beata Lejman, Piotr Łukaszewicz: Malarstwo śląskie (1520–1800). Wrocław: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2009. ISBN 978-83-86766-74-1.