Ćwiczenie taktyczne ze strzelaniem

Ćwiczenie taktyczne ze strzelaniem amunicja bojową – najbardziej realistyczna forma szkolenia dowództw i wojsk w praktycznym dowodzeniu i kierowaniu ogniem wszystkich środków ogniowych i wspierających w czasie przygotowania i prowadzenia walki. Są to ćwiczenia jednostronne, zawsze wieloszczeblowe^[1].

Charakterystyka

Celem ćwiczeń taktycznych ze strzelaniem^{[uwaga 1]} jest doskonalenie dowództw w organizowaniu systemu ognia i kierowaniu nim w walce oraz zgranie systemu ognia pododdziałów (oddziałów) w różnych rodzajach działań^[3].

Istotą ćwiczeń jest to, że dowództwa oprócz realizacji zadań taktycznych przez ćwiczące pododdziały (oddziały), praktycznie kierują systemem ognia wszystkich środków ogniowych i wspierających^[4].

Treścią ćwiczeń taktycznych ze strzelaniem jest praktyczne wykonywanie zadań taktycznych i ogniowych wynikających z sytuacji na polu walki, rodzaju działań, a także organizacja i kierowanie systemem ognia, doskonalenie znajomości zasad i warunków strzelania oraz warunków bezpieczeństwa, przygotowanie uzbrojenia i sprzętu do strzelania^[3].

Kierowanie strzelaniem podczas ćwiczenia taktycznego

W celu realizacji ćwiczenia taktycznego ze strzelaniem, oprócz osoby funkcyjnej odpowiedzialnej za sprawy taktyczne i ogniowe, wyznacza się rozjemców ogniowych. Do przeprowadzenia ćwiczenia ze strzelaniem wykorzystuje się schemat sytuacji tarczowej. Ćwiczenia te mogą również odbywać się z wykorzystaniem laserowych symulatorów strzelań^[3].

Strzelanie podczas ćwiczenia taktycznego stanowić powinno odrębny element organizacyjny ćwiczenia. Wyodrębnienie tej fazy ćwiczenia jest konieczne ze względu na przestrzeganie warunków bezpieczeństwa oraz nie zakłócanie dynamiki ćwiczenia. Z chwilą przybycia strzelających pododdziałów do rejonu strzelania, powinna rozpocząć się realizacja przedsięwzięć związanych z wykonaniem strzelania: załadowanie amunicji, zorganizowanie systemu łączności na czas strzelania i ubezpieczenie poligonu^[2].

Strzelające pododdziały po przekroczeniu rubieży otwarcia ognia samodzielnie ładują broń i prowadzą ogień do poszczególnych celów (w MW – wydzielone siły po zajęciu pozycji ogniowych na sygnał kierownika strzelania prowadzą ogień do wyznaczonych celów lub w naznaczonym kierunku lub namiarze strzelania)^[2].

Uwagi

1. W dokumentach normatywnych występuje pewna niekonsekwencja. Używany jest zarówno termin ćwiczenia taktyczne ze strzelaniem jak i np. ćwiczenie taktyczne kompanii ze strzelaniem amunicją bojową^[2].

Przypisy

1. Laprus (red.) 1979 ↓, s. 81.
2. Leśniewski 2012 ↓, s. 153.
3. Krakowski i Redziak 2005 ↓, s. 11.
4. Krakowski (red.) 2015 ↓, s. 34.

Bibliografia

• Krzysztof Krakowski (red.): Edukacja obronna. Leksykon podstawowych pojęć i terminów. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2015. ISBN 978-83-7523-497-8.
• Krzysztof Krakowski, Zbigniew Redziak: Metodyka przygotowania i prowadzenia ćwiczenia taktycznego z wojskami. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2005.
• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 81. ISBN 83-11-06229-3.
• Zbigniew Leśniewski: Doskonalenie kadr w organizacjach wojskowych. Wybrane zagadnienia dydaktyki obronnej. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2012. ISBN 978-83-7523-174-8.