Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Émile Faguet (ur. 17 grudnia 1847 w La Roche-sur-Yon, zm. 7 czerwca 1916) – francuski pisarz i krytyk literacki, publicysta, historyk myśli politycznej[1].
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 czerwca 1916 |
.jpg) | |
| Odznaczenia | |
 | |
Urodził się w La Roche-sur-Yon, lecz dorastał i pobierał nauki w Paryżu. Studiował w École normale supérieure w Paryżu. Przez pewien czas pracował jako nauczyciel gimnazjalny w La Rochelle i Bordeaux. Obronił doktorat z literatury i rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Paryskim specjalizujący się w historii literatury. W 1897 uzyskał tytuł profesora[1]. Od 1900 był członkiem Akademii Francuskiej (zajmował fotel 3).
Został odznaczony medalem Legii Honorowej w klasie Oficera[2] Zmarł 7 czerwca 1916 w Paryżu, a jego zwłoki pochowane zostały na cmentarzu Montparnasse.
Faguet jest autorem monografii Voltaire’a (1894), Gustave Flauberta (1899), André Chéniera (1902), Émile Zoli (1903) oraz cyklów studiów na temat literatury XVII, XVIII i XIX wieku. Napisał także wiele prac na temat dramatu klasycystycznego i romantycznego (Corneille, 1885), liberalizmu, pacyfizmu oraz feminizmu.
Jest również autorem dziesięciotomowego wywodu filozoficznego pt. Dziesięć przykazań miłości zdradzającego racjonalizm myśli autora. Dzieło na język polski częściowo przełożył Antoni Lange (tomy: Kochaj samego siebie, Kochaj kobietę, Kochaj rodzinę (ojca matkę i dzieci), Przyjaźń, Kochaj ojczyznę, Kochaj starców; nie przetłumaczono na język polski: Kochaj pracę, Kochaj prawdę, Kochaj obowiązki, Bóg).
W późniejszym okresie swojego życia Faguet zajął się również filozofią polityczną. Uznawany jest za autora schyłkowego liberalizmu klasycznego, krytykującego wiele z elementów tej doktryny, m.in. wiarę w postęp, nadmierny indywidualizm, opieranie praw człowieka na prawie naturalnym, ograniczenie ingerencji państwa w sferę autonomii jednostek. Dopuszczał możliwość ograniczenia przez państwo podstawowych praw i wolności (np. wolność prasy czy zrzeszeń) w imię bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego. . Był również krytycznie nastawiony wobec demokracji, wskazując, że nie wszyscy obywatele nadają się do rządzenia, a ustrój ten promuje przeciętniactwo i niekompetencje[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
