Złota Bulla Karola IV
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Złota Bulla Karola IV a. Złota Bulla Norymberska (łac. Bulla Aurea, niem. Goldene Bulle, wł. Bolla d’oro) – jeden z głównych aktów prawnych określających ustrój Świętego Cesarstwa Rzymskiego; wydany w randze złotej bulli cesarskiej 10 stycznia 1356 przez Karola IV Luksemburskiego. Bulla została przyjęta na Sejmie Rzeszy w Norymberdze i zatwierdzona w Metz 25 grudnia tegoż roku. Uznawana za akt protokonstytucyjny, który ustalił podstawowe prerogatywy Sejmu Rzeszy oraz ordynację elekcji cesarzy poprzez wprowadzenie siedmiu stałych, dziedzicznych i nieusuwalnych elektorów. Określała też sukcesję w krajach Rzeszy rządzonych przez świeckich elektorów, ustalając primogeniturę męską. Przestała obowiązywać w 1806 w wyniku powołania Związku Reńskiego w miejsce Cesarstwa.
![]() |
Ten artykuł od 2019-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2f/Meister_der_Wenzel-Werkstatt_002.jpg/640px-Meister_der_Wenzel-Werkstatt_002.jpg)
W 2013 została wpisana na listę UNESCO Pamięć Świata[1].