Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zjawisko Faradaya, zjawisko magnetooptyczne – zjawisko fizyczne polegające na obrocie (o pewien kąt) płaszczyzny polaryzacji światła spolaryzowanego liniowo w czasie przechodzenia światła przez ośrodek, w którym istnieje pole magnetyczne[1].
Zjawisko zostało odkryte przez Michaela Faradaya w 1845 r. i było pierwszym eksperymentem ujawniającym związek światła z magnetyzmem.
Wzór na kąt skręcenia:
gdzie
Zjawisko Faradaya znalazło zastosowanie w technice laserowej w postaci urządzenia o nazwie rotator Faradaya, który jest wykorzystywany przy modulacji światła, np. w tzw. migawkach magnetooptycznych i urządzeniach przepuszczających światło tylko w jednym kierunku (tzw. izolatory optyczne). Cechą charakterystyczną rotatora Faradaya jest, że płaszczyzna polaryzacji zawsze jest skręcana w tę samą stronę, niezależnie od kierunku przepływającego światła (asymetria), co znajduje zastosowanie przy budowie cyrkulatorów i izolatorów optycznych.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.