![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9f/Religie_w_I_Rz-plitej_1573.svg/langpl-640px-Religie_w_I_Rz-plitej_1573.svg.png&w=640&q=50)
Zgoda sandomierska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zgoda sandomierska (ugoda sandomierska, łac. Consensus Sandomiriensis) – porozumienie pomiędzy wyznaniami ewangelickimi w I Rzeczypospolitej: luteranami, ewangelikami reformowanymi oraz braćmi czeskimi zawarte 14 kwietnia 1570 roku w Sandomierzu[1]. Nie brali w nim udziału bracia polscy. Intencją była wspólna obrona przed kontrreformacją i zaprzestanie walk między różnymi wyznaniami protestanckimi. Postanowiono uznawać wzajemnie sakramenty oraz kaznodziejów. Planowano wspólne synody.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9f/Religie_w_I_Rz-plitej_1573.svg/640px-Religie_w_I_Rz-plitej_1573.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/eb/Irp1569.jpg/640px-Irp1569.jpg)
Stworzono projekt konstytucji (ustawy sejmowej), w której postulowano zrównanie prawne z katolikami. Chciano również zniesienia jurysdykcji kościelnej w odniesieniu do osób świeckich, darowania zaległych dziesięcin oraz wprowadzenia wolności wyznania.
- Zobacz też kategorię: Sygnatariusze zgody sandomierskiej.