Zdobycie Riazania (1237)

Zdobycie Riazania – zajęcie i zniszczenie Riazania w grudniu 1237 r. w trakcie mongolskiego najazdu na Ruś.

Zdobycie Riazania przez Mongołów

Najazd mongolski na Ruś
Ruś Kijowska w roku 1237
Czas	16 grudnia – 21 grudnia 1237 r.
Miejsce	Riazań
Terytorium	Ruś
Wynik	Zwycięstwo wojsk mongolskich
Strony konfliktu
Mongołowie księstwo riazańskie
Dowódcy
Batu-chan Jerzy Igorowicz
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie świata miejsce bitwy
54,39711°N 40,42771°E

Tło historyczne

W lutym 1236 r. rozpoczęła się koncentracja potężnych oddziałów mongolskich przeznaczonych do uderzenia na Ruś i Europę Wschodnią. Wojskami, których liczebność szacowana jest na 120 – 140 tys. wojowników^[1], dowodził Batu-chan oraz znakomity wódz mongolski Subedej. Kampanię przeciwko Rusi, poprzedziło zdobycie i zniszczenie przez Mongołów w 1236 r. państwa Bułgarów wołżańskich oraz następnie podbój pozostałych ludów nadwołżańskich. Po przekroczeniu Wołgi wojska mongolskie zostały rozdzielone. Główna ich część pod wodzą Mongkego ruszyła przeciw Połowcom^[2].

Obrona Riazania

Mniejsza część wojsk mongolskich pod wodzą Batu-chana skierowała się ku granicom księstwa riazańskiego, docierając w grudniu 1237 r. pod mury Riazania. Do miasta zostało wysłane poselstwo z żądaniem poddania się władzy Batu-chana oraz dostarczenia dziesięciny „ze wszystkiego”^[3]. Książę riazański Jerzy Igorowicz dumnie odmówił, jednak chcąc zyskać na czasie wysłał do obozu mongolskiego własnego syna Fiodora z bogatymi podarunkami. Został on zgładzony, nie nadeszła także pomoc ze strony wielkiego księcia włodzimierskiego Jerzego II i księcia czernichowskiego Michała I^[4].

Riazań był położony na wysokim brzegu Oki. Gród otaczała głęboka fosa i ziemno-kamienny wał o wysokości 7 m i długości 4 – 5 km, wzmocniony ostrokołem^[4]. Oblężenie trwało 6 dni, od 16 do 21 grudnia 1237 r. W ostatnim dniu nastąpił generalny szturm na miasto, który zakończył się jego zdobyciem. Zdobyty gród zrównano z ziemią a wszystkich mieszkańców wraz z księciem Jerzym Igorowiczem i jego rodziną wymordowano^[5].

Po zdobyciu stolicy księstwa riazańskiego Mongołowie wyruszyli w kierunku granic wielkiego księstwa włodzimierskiego. Tragiczny los Riazania podzielili wkrótce mieszkańcy Kołomny, Włodzimierza nad Klaźmą, Moskwy i innych miast Rusi Zaleskiej^[6].

Przypisy

1. Podhorodecki 1986 ↓, s. 13.
2. Gumilow 2004 ↓, s. 111.
3. Ochmański 1986 ↓, s. 66.
4. Podhorodecki 1986 ↓, s. 15.
5. Bazylow 1985 ↓, s. 127.
6. Gumilow 2004 ↓, s. 112.

Bibliografia

• Ludwik Bazylow: Historia Rosji, t. I. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985. ISBN 83-01-03731-8.
• Lew Gumilow: Od Rusi do Rosji. Warszawa: Polski Instytut Wydawniczy, 2004. ISBN 83-89700-04-2.
• Andrzej Michałek: Słowianie wschodni. Warszawa: Bellona, 2005.
• Jerzy Ochmański: Dzieje Rosji do roku 1861. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986. ISBN 83-01-03039-9.
• Leszek Podhorodecki: Kulikowe Pole 1380. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986. ISBN 83-11-07213-2.

Linki zewnętrzne

• Великий западный поход чингизидов на Булгар, Русь и Центральную Европу (ros.)