Zaostrowiecze

Zaostrowiecze (biał. Заастравечча, Zaastrawieczcza; ros. Заостровечье, Zaostrowieczje) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim, w sielsowiecie Zaostrowiecze.

Zaostrowiecze

Заастравечча
Заостровечье

krzyż powstańców styczniowych
Państwo	Białoruś
Obwód	miński
Rejon	klecki
Sielsowiet	Zaostrowiecze
Populacja (2009) • liczba ludności	1938[1]
Kod pocztowy	222647
Położenie na mapie Białorusi Zaostrowiecze
Położenie na mapie obwodu mińskiego Zaostrowiecze
52°54′08″N 26°46′25″E

Siedziba parafii prawosławnej pw. św. Dionizego Areopagity^[2].

Historia

Dawniej wieś i dwa folwarki. Znajdowała się tu kaplica rzymskokatolicka. W czasach carskich i II Rzeczypospolitej siedziba gminy Zaostrowiecze.

W latach 1927–1932 obok wsi powstało miasteczko Zaostrowiecze. Mieściły się w nim urząd gminy, posterunek Policji Państwowej, kompania KOP-u, siedziba należącego do Radziwiłłów nadleśnictwa i 7-klasowa szkoła. Zbudowano również drewniany kościół rzymskokatolicki, konsekrowany 16 sierpnia 1933 i w 1937 zniszczony w wyniku podpalenia. Następnie wybudowano kościół murowany, znacjonalizowany po wojnie przez komunistów. W latach międzywojennych w Zaostrowieczu powstała również cerkiew prawosławna^[3].

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lecie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 200 osób. W czerwcu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do getta w Siniawce, następnie ich mordując^[4].

W czerwcu 1942 Niemcy i białoruscy kolaboranci aresztowali polską inteligencję, wśród której byli m.in. proboszcz katolicki, aptekarz, weterynarz, sklepikarz, sekretarz gminy, nauczyciele i porucznik Wojska Polskiego w stanie spoczynku. Zostali oni później rozstrzelani w Baranowiczach. Podczas wojny proboszcz prawosławny Gachowicz kolaborawał z Niemcami^[3].

W Zaostrowieczach urodził się prezydent Gorzowa Wielkopolskiego Włodzimierz Kiernożycki.

Kościół katolicki konsekrowany 16 sierpnia 1933 i w 1937 podpalony

Zaostrowiecze w 1935

Uwagi

Przypisy

1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
2. ХРАМ СВЯЩЕННОМУЧЕНИКА ДИОНИСИЯ АРЕОПАГИТА АГ. ЗАОСТРОВЕЧЬЕ. sluck-eparchiya.by. [dostęp 2021-02-28]. (ros.).
3. Marian Podgóreczny – „Boje o kościół”. Kresy24. [dostęp 2018-12-17]. (pol.).
4. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1306.

Bibliografia

• Zaostrowiecze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 395.
• Zaostrowiecze na mapie WIG
• Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3. Brak numerów stron w książce