![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Zamczysko_na_%25C5%259Acieszk%25C3%25B3w_Groniu_4BMa4.jpg/640px-Zamczysko_na_%25C5%259Acieszk%25C3%25B3w_Groniu_4BMa4.jpg&w=640&q=50)
Zamczysko na Łysinie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zamczysko lub Skamieniałe Miasto – osuwisko skalne na Łysinie (zwanej też Ścieszków Groniem) w Beskidzie Małym[2]. Znajduje się na południowej stronie szczytu, tuż pod jego szczytem. Jest to skalny wąwóz z pionowymi ścianami, wielkimi głazami i jaskiniami. Wysokość ścian dochodzi do kilkunastu metrów. Miejsce to znane było już Andrzejowi Komonieckiemu, który w „Dziejopisie żywieckim” tak o nim pisał: ... w górze Łysinie są dziury albo lochy szerokie i głębokie, między wielkimi skałami w ziemi będące, które skryte są i dość ich nie można”. Najgłębszą i najdłuższą z tych jaskiń jest Jaskinia Lodowa w Zamczysku o długości 59 m i głębokości 10 m. Znana jest z tego, że jeszcze w czerwcu stwierdzono występowanie w niej lodowych stalaktytów. Jest to najniżej położona w Polsce jaskinia, w której w lecie obserwowano występowanie lodu[2]. Oprócz niej jest kilka mniejszych jaskiń, mających długość tylko kilku metrów. Są to: Jaskinia w Zamczysku, Jaskinia Strzelista, Nora w Wantach[3].
![]() | |||
stanowisko dokumentacyjne | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Mezoregion | |||
Data utworzenia |
2009 | ||
Akt prawny |
Rozporządzenie nr 8/09 Wojewody Śląskiego z dnia 12 czerwca 2009 r.[1] | ||
Powierzchnia |
0,872 ha[1] | ||
![]() | |||
|
Zamczysko porasta las bukowy z domieszką klonów, jarzębin, brzóz oraz krzakami malin. Z ciekawszych gatunków paproci występują w nim: zanokcica skalna, zanokcica zielona, paprotka zwyczajna, są też rzadkie gatunki mchów. Od 2009 r. obszar Zamczyska o powierzchni 0,87 ha objęty został ochroną jako stanowisko dokumentacyjne „Zamczysko na Ściszków Groniu”[2].
Jak z wieloma tego typu miejscami, również z Zamczyskiem wiążą się legendy. Według jednej z nich istnieje stąd podziemne przejście aż na Babią Górę. Ludowe przekazy mówią, że kiedyś mieszkał tutaj piekarz[2].