![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/43/%25E3%2581%258A%25E5%25BA%25A7%25E6%2595%25B7_%252814545732912%2529.jpg/640px-%25E3%2581%258A%25E5%25BA%25A7%25E6%2595%25B7_%252814545732912%2529.jpg&w=640&q=50)
Zabuton
rodzaj japońskiej poduszki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zabuton (jap. 座布団 za-buton) – japońska poduszka do siedzenia, umieszczana najczęściej bezpośrednio na tatami lub podłodze[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/43/%E3%81%8A%E5%BA%A7%E6%95%B7_%2814545732912%29.jpg/640px-%E3%81%8A%E5%BA%A7%E6%95%B7_%2814545732912%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/Japanese_chair_and_armrest.jpg/640px-Japanese_chair_and_armrest.jpg)
Może występować w połączeniu z za-isu (jap. 座椅子), czyli rodzajem japońskiego krzesła bez nóg i kyōsoku (jap. 脇息), podłokietnikiem w stylu japońskim[2]. Według formalnej etykiety, żeby usiąść na zabutonie, należy kucnąć po jego lewej stronie, położyć dłonie na podłodze i dopiero wtedy przesunąć się w kierunku poduszki. Potem opaść na kolana, a następnie usiąść na piętach, ze stopami płasko pod sobą. Ta pozycja klęcząca jest znana jako seiza (jap. 正座). Stawanie na zabutonie jest niedopuszczalne, ponieważ traktuje się go jako mebel[3].